قوله: او بالعكس: يعنى گفته شود [زيد قائم نيست‌] در حاليكه خارجا اينطور نبوده و زيد قائم باشد.

قوله: لم يكن لنسبته خارج كذلك: مقصود از [كذلك‌] تطابقه او لا تطابقه مى‌باشد.

قوله: و تحقيق ذلك: مشاراليه [ذلك‌] فرق بين انشاء و خبر مى‌باشد.

قوله: و يكون اللفظ موجدا لها: ضمير در [لها] بنسبت راجع است.

قوله: من غير قصد الى كونه دالّا الخ: ضمير در [كونه‌] به لفظ راجع است.

قوله: او تكون نسبته بحيث يقصد الخ: ضمير در [نسبته‌] بكلام راجع است.

قوله: انّ لها نسبة خارجيّة: ضمير در [لها] به نسبت عائد است.

قوله: تطابقه او لا تطابقه: ضمير فاعلى در هريك از دو فعل به نسبت و ضمير مفعولى آنها بخارج راجعست.

قوله: لا بدّ ان تكون بين الشيئين: مقصود از [شيئين‌] موضوع و محمول و بعبارت ديگر مسنداليه مى‌باشد.

قوله: سواء قلنا انّ النّسبة من الامور الخارجيّة الخ: اشاره است به دو قوليكه در وجود نسبت بين ارباب فن مى‌باشد چه آنكه در وجود نسب و اضافات دو رأى مى‌باشد:

1- مذهب حكماء.