كتاب مستدرك ج (2) ص (427) باب (6) چنين روايت فرموده:

عوالى اللّئالى، از حضرت نبىّ اكرم صلّى اللّه عليه و آله و سلّم قال:

لعن اللّه اليهود حرّمت عليهم الشّحوم، فباعوها و اكلوا ثمنها و انّ اللّه تعالى اذا حرّم على قوم اكل شيى‌ء حرّم عليهم ثمنه.

قوله: و جعلته فى بالك: يعنى و جعلته فى خاطرك.

قوله: ممّا ندب اليه الشّرع: از جمله رواياتى كه ما را به عمل زراعت خوانده حديثى است كه مرحوم صاحب وسائل آنرا درج (12) ص (25) حديث (3) باين شرح نقل فرموده:

محمّد بن الحسن باسنادش، از محمّد بن احمد بن يحيى، از ابراهيم بن اسحق، از حسين بن ابى السّرى، از حسين بن ابراهيم، از يزيد بن هارون الواسطى قال:

سئلت جعفر بن محمّد عليهما السّلام عن الفلّاحين؟

فقال: هم الزّارعون كنوز اللّه فى ارضه و ما فى الاعمال شيئ احب الى اللّه من الزّراعة و ما بعث اللّه نبيّا الّا زرّاعا الّا ادريس عليه السّلام فانّه كان خيّاطا.

و از جمله رواياتى كه عمل رعى و چوپانى را مندوب و راجح معرفى نموده حديثى است كه مرحوم مجلسى رضوان اللّه تعالى عليه آنرا در كتاب بحار طبع جديد ج (103) ص (65) باين شرح نقل فرموده:

سعد، از ابن ابى الخطّاب، از محمّد بن سنان، از محمّد بن عطيّه قال:

سمعت ابا عبد اللّه عليه السّلام يقول:

انّ اللّه عزّ و جلّ احبّ لانبيائه من الاعمال الحرث و الرّعى لئلّا يكرهوا شيئا من قطر السّماء.

قوله: بالصّناعة الواجبة كفاية: مانند بنّائى و نجّارى و نانوائى.

قوله: فتأمّل: ممكن است اشاره باشد باينكه تمثيل براى اكتساب بواجب كفائى محلّ اشكال است زيرا اين گونه از واجبات نفس عمل در آنها واجب است نه اكتساب و تحصيل مال مثلا حرفه بنّائى و نانوائى و امثال اينها بمنظور اقامه نظام اجتماع نفس عمل واجب كفائى است نه اكتساب و تحصيل مال از اين طرق و