است.

قوله: اذا القيت كلماته بغير ارتباط بينها: ضمير در « كلماته » كلام و در « بينها » به كلمات راجع است.

قوله: فانّ كلّ واحد منها: ضمير در « منها » به كلمات راجع است.

قوله: لا ارتباط لها بالاخرى: ضمير در « لها » به كلمه راجع بوده و مقصود از « الاخرى » كلمة اخرى مى‌باشد.

قوله: و يؤلّفها كلاما واحدا: ضمير در « يؤلّفها » به كلمات عود مى‌كند.

قوله: او احدى الهيئات الخاصّة: مقصود از « هيئات خاصّه» هيئتى است كه براى فعل معلوم يا مجهول يا اسم فاعل و ساير مشتقّات مثلا مى‌باشد.

قوله: مفردات صرفة منثورة: مقصود از « منثوره » كلمات بدون ارتباط بيكديگر مى‌باشد.

قوله: مفهما للمعنى المقصود منه: ضمير در « منه » به كلام راجع است.

متن: و عليه يصحّ ان يقال:

انّ الحروف هى روابط المفردات المستقلّة و المؤلّفة للكلام الواحد و الموحدة للمفردات المختلفة، شأنها شأن النّسبة بين المعانى المختلفة و الرّابطة بين المفاهيم غير المربوطة فكما انّ النّسبة رابطة بين المعانى و مؤلّفة بينها فكذلك الحرف الدّال عليها رابط بين الالفاظ و مؤلّف بينها.

و الى هذا اشار سيّد الاولياء امير المؤمنين عليه السّلام بقوله المعروف فى تقسيم الكلمات:

الاسم ما انباء عن المسمّى و الفعل ما انباء عن حركة المسمّى و الحرف ما اوجد معنى في غيره.

فاشار الى انّ المعانى الاسميّة معان استقلاليّة و معانى الحروف غير مستقلّة فى نفسها و انّما هى تحدث الرّبط بين المفردات و لم نجد فى تعاريف القوم للحرف تعريفا جامعا صحيحا مثل هذا التّعريف.