قوله: لتناوله الجرّ بالحرف و الاضافة: ضمير در « لتناوله » به « الجرّ » راجع است.
قوله: قوله فى شرح الكافية: ضمير منصوبى
در « قاله » به « تناوله الجرّ
بالحرف و الاضافة» عود مىكند.
قوله: سيأتى انّ مذهبه: يعنى مذهب و
رأى مصنّف و مقصود از « سيأتى » ، سيأتى فى باب الاضافة مىباشد.
قوله: فذكر حرف الجرّ شامل له: ضمير در « له » به جرّ و مضاف اليه راجع است.
قوله: الّا ان يراعى مذهب غيره: ضمير فاعلى
در « يراعى » و ضمير
مجرورى در « غيره » به مصنّف
راجع است.
قوله: فتأمّل: شايد اشاره
باشد باينكه هرمصنّف و مؤلّفى در كتاب خود كه مطالب و مسائل را به رأى و عقيده
خويش بيان مىكند معنا ندارد بجهت مراعات مذهب ديگران آنچه بنظرش حقّ و صحيح است
مورد اغماض قرار داده و صرفا بمنظور مراعات ادب مطلب صواب را ناديده انگارد.
شرح عربى:
و التّنوين، المنقسم للتّمكّن و التّنكير و المقابلة و العوض.
و حدّه: نون تثبت لفظا لا حظّا.
ترجمه و شرح:
مصنّف گويد:
يكى ديگر از علائم اسم تنوين است.
اقسام تنوين
شارح گويد:
تنوين تقسيم مىشود باقسامى كه ذيلا تشريح مىشوند:
1- تنوين
تمكّن كه بآن صرف نيز مىگويند تنوينى است كه صرفا در اسماء منصرف ديده مىشود
يعنى دلالت مىكند كه اسم تمام اقسام اعراب را