حاصل آن مخدّرات سوخته‌دل آنشب را به نوحه و زارى بسر بردند اندكى كام دل از گريه حاصل كردند براى آنكه سپاهيان كوفه و شام نمى‌گذاشتند كه اهل بيت رسالت به فراغت بنشينند از براى كشته‌هاى خود بگريند امام زين العابدين عليه السّلام مى‌فرمايد هروقت صداى يكى از ما به ناله و ندبه بلند مى‌شد پاسبانان تازيانه و سرنيزه برسر ما مى‌كوبيدند و نمى‌گذاشتند گريه كنيم تا در آن خرابه كه نگهبانان نبودند مادران خون‌جگر و خواهران بى‌برادر به عزادارى مشغول شدند و مرثيه خوانشان عليا مكرّمه زينب خاتون عليها السّلام بود كه آن مخدّره مى‌خواند و سايرين مى‌گريستند چنانچه علّامه مجلسى در بحار اين مرثيه را از حضرت زينب عليها السّلام نقل مى‌نمايد كه چون به شام آمد اين مرثيه را خواند و آن اينست‌

يعنى اى زنها برادرم روز عاشوراء غريب و تنها با لب عطشان در ميان ميدان ايستاده بود و ميفرمود اى قوم پدرم حيدر وصىّ پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و مادرم فاطمه شفيعه محشر است امروز من كه حسينم و ميوه دل پيغمبرم صلّى اللّه عليه و آله يك خواهشى از شما دارم‌