به نظر نگارنده اين برهان، مايه طولانى شدن بحث مى باشد زيرا قائلان به فزونى صفات آن را از لوازم ذات مى دانند نه معلول ذات و نه معلول هر ممكنى غير ذات. و فقط «مشكل» تعدد قدماء است و محققان از اماميه پيوسته بر اين اشكال تكيه مى كنند، صدرالمتألهين مى گويد: صفات خدا عين ذات او است نه مثل گفتار اشاره كه قائل به تعدد ذات با صفات نيستند كه لازمه آن وجود هشت قديم(به تعداد صفات ثبوتيه) است.[1]

حكيم سبزوارى در متن منظومه مى گويد:

والأشعرى بازدياد قائلة