«كتاب» خود كه آن را با نسخه ابن السّكون مقابله نموده نوشته كه در نسخه ابن السّكون خطّ و نوشته عميد الرّؤساء است باين نحو: السيّد الأجلّ، النّقيب الأوحد، العالم، جلال الدّين، عماد الإسلام، ابو جعفر: القاسم ابن الحسن ابن محمّد ابن الحسن ابن معيّه ادام اللّه تعالى علوّه، صحيفه را نزد من درست و آراسته خواند و من آن را از سيّد بهاء الشّرف، ابو الحسن: محمّد ابن الحسن ابن احمد از رجال و روات او كه در متن اين نسخه است برايش روايت نمودم، و چون بر حال او آگاهى يافته از ديگران برترش ديدم روايت و نقل صحيفه را بوى اجازه دادم، و اين اجازه را در ماه ربيع الآخر از سال ششصد و سه هبة اللّه ابن حامد ابن احمد ابن ايوب ابن علىّ ابن ايّوب نوشته، و سپاس خدا را است. بنا بر اين عميد الرّؤساء ميفرمايد:) سيّد اجلّ، نجم الدّين، بهاء الشّرف، ابو الحسن: محمّد ابن حسن ابن احمد ابن علىّ ابن محمّد ابن عمر ابن يحيى العلوىّ الحسينىّ- رحمه اللّه- ما را حديث نمود (رجال نويسان نامى از سيّد نجم الدّين، بهاء الشّرف در كتبشان نبرده‌اند و احوال او معلوم نيست، ولى چون نسبت صحيفه شريفه بحضرت سيّد السّاجدين «عليه السّلام» متواتره و دست بدست بما رسيده است جهل و نادانى باحوال بعض رجال سند نقصى در صحّت و درستى آن وارد نميسازد، چون ايشان اهل اجازه هستند، نه اهل روايت، پس براى اتّصال روايت بمعصوم نام آنها نيز برده ميشود، و روش علماء در اجازات چنين است، خلاصه سيّد نجم الدّين)-] [2- فرمود: خبر داد ما را شيخ سعيد، ابو عبد اللّه: محمّد ابن احمد ابن شهريار خزانه‌دار آقا و پيشواى ما امير المؤمنين علىّ ابن ابى طالب- عليه السّلام- در ماه ربيع الأوّل از سال پانصد و شانزده در حاليكه صحيفه را بر او ميخواندند و من ميشنيدم-]