و رنج و بلاء و گرفتارى را از من بر گرداندى، و قضاء و قدر (حكم و فرمان) ترسناك (خود) را از من باز داشتى-] [3 اى خداى من پس چه بسا بلاء و گرفتارى رنج آورى را كه از من برگرداندى، و چه بسا نعمت فراوانى كه چشمم را بآن روشن كردى، و چه بسا احسان بزرگ كه مر تو را است نزد من است!!-] [4 توئى كه هنگام بيچارگى دعا و درخواستم را پذيرفتى، و هنگام افتادن (در گناه) از لغزشم (گناهيكه مرتكب شدم) در گذشتى، و از دشمنان آنچه كه از راه ظلم و ستم از من گرفتند باز ستاندى-] [5 اى خداى من هنگامى كه از تو (چيزى) درخواست كردم تو را (از راه عقل) بخيل و نبخشنده نديدم، و هنگاميكه آهنگ تو نمودم تو را گرفته نيافتم، بلكه تو را براى دعا و درخواستم شنونده، و براى خواسته‌هايم بخشنده يافتم، و در هر حال و چگونگى از حالم و هر زمان و روزگارى از زمانم نعمتهايت را درباره خود فراوان يافتم، از اين رو تو نزد من ستوده، و احسانت پيش من نيكو است-]