منكر، همانا كه خداوند او را حكمت آموخت و فصل الخطاب‌ [1] قرارش داد.

اى دخترم! ما خاندانى هستيم كه خداوند هفت خصلت ما را عطا فرمود و آنها را به احدى از اولين و آخرين جز ما نداده است: من سرور پيامبران و رسولان مرسل و بهترين‌شانم، و وصيّم بهترين وصيان است، و وزيرم پس از من، بهترين وزيران است و شهيد ما يعنى عمويم حمزه بهترين شهيدان.

فاطمه گفت: اى رسول خدا! سرور شهيدانى كه در ركاب تو كشته شدند؟ فرمود:

نه، بلكه سرور شهيدان از اولين و آخرين، بجز پيامبران و وصيان. و جعفر پسر ابو طالب كه او را دو هجرت بود و دو بال پرنده خون آلود داشت و با آن دو با فرشتگان در بهشت پرواز مى‌كند، و دو پسرت حسن و حسين نوه‌هاى امتم و سروران جوانان بهشت، به آن كه جانم بدست اوست سوگند! مهدى اين امت از ما است، كسى كه خداوند به وسيله او زمين را پر از داد مى‌كند آن گونه كه از ستم و زور پر شده باشد.

فاطمه عليها السّلام گفت: اى رسول خدا! از اينان كه نام بردى كدامين‌شان برتر است؟

رسول خدا گفت: برادرم على برترين امتم است و حمزه و جعفر اين دو پس از على و پس از دو پسرم و نوه‌ام حسن و حسين و پس از وصيانم از فرزندان اين فرزندم (رسول خدا با دستش به حسين اشاره كرد) برترين امتم مى‌باشند و مهدى از اينان مى‌باشد. ما خاندانى هستيم كه خداوند براى ما آخرت را بر دنيا برگزيد.

سپس رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله و سلّم به فاطمه و همسرش و دو پسرش نگريست و فرمود: اى سلمان! خداى را گواه مى‌گيرم كه من با آن كس كه با اينان بجنگد در جنگم و با آن كس كه با اينان در صلح و سلامت باشد در صلحم، آگاه باش كه اينان با من در بهشت هستند.

سپس رسول خدا به على رو كرد و گفت: اى على! همانا كه تو پس از من، از