نوسازى:

جنگلهاى طولانى متعددى نمايان شدند و كوهها همچنان مانند برف سفيد هستند. اين روستايى كه در سمت چپ ما در درون دره به چشم مى‌خورد، روستاى «آكو جان» است كه اطراف آن را باغها فرا گرفته است. باغهايى كه تا به حال از آن عبور كرده‌ايم و از اين به بعد از آن عبور خواهيم كرد، باغهاى فندق هستند.

سپس در سمت چپمان گله‌اى از اسب ديديم كه نمى‌دانم در اينجا چه كارى از آنها برمى‌آيد. آنگاه از ميان درختان شاداب به طرف روستاى «آكو جان» حركت كرديم. «آكو جان» نيز مانند ديگر روستاهاى ابتدايى است كه تا بحال از آنها گذشته‌ايم، با اين تفاوت كه در اينجا برخى خانه‌ها دو طبقه هستند.

اين روستا را هم پشت سر گذاشتيم و به طرف روستاى «تلاتر» كه مقر شب آينده ما بود به راهمان ادامه داديم و در ميان باغهاى فندق با آن درختان انبوهش، وارد اين روستا شديم.

اگرچه ما از روستاهايى كه تا بحال از آنها گذشته‌ايم چيزى جز نماى خارجى آنها را نديده‌ايم، اما ديدار ما از كوچه‌هاى روستاى تلاتر موجب اطمينان ما به اين مطلب شد كه اين روستاها همچنان به همان شكلى هستند كه نزاريان از خود بجاى گذاشته‌اند.

اما چيز منحصر به فردى در اين روستا وجود داشت چيزى كه موجب جهش اين روستا در برخى از جنبه‌هاى زندگى از آن قرون طولانى گذشته، به اواخر اين قرن مى‌شود و آن اينكه فرزند نيكوكارى از فرزندان اين روستا كه آقاى ناصر قوامى باشد و در كسب منصب‌هاى دينى و دنيوى موفقيت‌هايى كسب كرده است، اين روستا را فراموش نكرده و دست به تأسيس درمانگاهى‌