الباب التاسع فى التّقوى و الزّهد و حسنه‌

الآيات (1)يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا! اتَّقُوا اللَّهَ حَقَّ تُقاتِهِ، وَ لا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ! ترجمه: اى مؤمنان! از خدا بپرهيزيد حق پرهيزيدن او، و مميريد الا در حال تسليم كردن و گردن نهادن!

(2)الَّذِينَ آمَنُوا وَ كانُوا يَتَّقُونَ، لَهُمُ الْبُشْرى‌ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ فِي الْآخِرَةِ. ترجمه: آنانكه ايمان آورده باشند و متقى باشند، ايشان راست بشارت در زندگانى دنيا و در آخرت.

(3)وَ مَنْ يَتَّقِ اللَّهَ، يَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً، وَ يَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لا يَحْتَسِبُ‌ ترجمه: هر كه از خدا ترسد، و متقى باشد خدا كار او را مخرجى سازد، و او را روزى دهد از آنجا كه ظن نبرد.

(4)إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقاكُمْ. اتَّقُوا اللَّهَ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ! ترجمه: گرامى‌ترين شما بنزديك خدا، متقى‌ترين شما است. از خدا بپرهيزيد، اگر مؤمن‌ايد!

(5)إِنَّ اللَّهَ مَعَ الَّذِينَ اتَّقَوْا، وَ الَّذِينَ هُمْ مُحْسِنُونَ‌. ترجمه: خدا با كسانى است كه تقوى كنند و نيكوكار باشند.