تا باشد كه از آن باز ايستند، و الحاح بكنند، يعنى: تاديب ايشان را، مگر كه دانند كه راست ميگويند و محتاجند. آنگاه بقدر ضرورت بايشان بايد داد. و صنف ديگر كسانى‌اند كه چيزى خواهند بدروغ، پس ميان ايشان تميز بايد كرد، تا راست گوى از دروغ زن باز دانند. و چون معلوم شود كه دروغ بسبب حيلت و تدبير معيشت ميگويند و محتاجند، با ايشان مواسات بايد كرد بى‌منعى‌[1] تمام و بخششى تمام.

و صنف سيم ضعيفان محتاج كه براستى احتياج خود فرا نمايند، يا فرا ننمايند و اثر حاجت بر روى ايشان ظاهر بود، بايد كه با ايشان مواسات كنند چندانكه در وسع امكان باشد. للّه تعالى و تقدّس.

[1]اصل: معنى.