موجهات ضروريه باشد، زيرا ضرورت صدق از موجهات ضروريه اعم است و ضروريات صادقه شامل قضاياى ممكنه نيز ميشود، مثلا انسان بطور امكان نويسنده است، و اين قضيه ممكنه ضرورى الصدق هست لكن از موجهات ضروريه نيست.

(975) ارسطو گفته است مقدمات برهان مانند نتيجه‌اش بايستى ضرورى باشد، بعضى معنى گفتارش را نفهميده و ضرورت صدق را با موجهات ضروريه اشتباه كرده و گفته‌اند: مقدمات برهان بايستى از موجهات ضروريه باشد [1]

(976) بهمين جهت ملاك تقسيم صناعاترا نيز ضرورت و عدم ضرورت گرفته و گفته‌اند: برهان از ضروريات و جدل از ممكنات اكثريه (مشهوره) و خطابه از ممكنات متساويه و شعر از ممتنعات است، و مغالطه از ممكنات اقليه است كه اگر نسبت بآنها ادعاء اكثريت شود مبادى مشاغبه ميباشد و اگر ادعاء وجوب گردد مبادى سفسطه خواهد بود [2]

(977) مدتها بر اين عقيده بودند كه مبادى برهان بايستى قضاياى ضروريه باشد و بعدها توجه يافتند كه در بيشتر علوم برهان از قضاياى فعليه و ممكنه تشكيل ميشود، باينجهت از گفتار اول عدول كرده و گفتند مقدمات برهان بايستى ضرورى يا از ممكنات اكثريه باشد شيخ ابو على در كتاب شفا و اشارات اين عقيده را رد كرده و گفته‌

[1] تعليقات مصنف بر شرح حكمت الاشراق ص 118 و شرح منطق اشارات ص 294.

[2] تعليقات مصنف بر شرح حكمت الاشراق ص 119 و شرح منطق اشارات ص 290.