حاجى سبزوارى نيز گفته است‌ [1] مشروطه خاصه و عرفيه و قضاياى مابعد آن دو بحينيه لا دائمه منعكس ميشوند و كلمه مابعد آن دو محتمل است شامل منتشرتين نيز بشود.

ليكن اگر موجبه آنها را بسالبه‌ها قياس كنيم عكس دو منتشره موجبه مطلقه عامه خواهد بود زيرا: قطب الدين شيرازى بعد از آنكه حكم ضروريه و دائمه و مشروطه و عرفيه عامه و خاصه را بيان كرده، گفته است سالبه‌هاى بقيه موجهات منعكس نميشوند [2] بنابراين بايستى منتشرتين نيز از قضاياى غيرمنعكسة السوالب باشند.

علّامه در جوهر النضيد نيز جائيكه حكم سوالب غيرمنعكسه را بيان كرده گفته است وقتيه اخص از منتشره و منتشره اخص از وجوديه لا دائمه و آن اخص از لا ضروريه است و هرگاه وقتيه كه اخص از همه است منعكس نگردد اعم منعكس نخواهد شد زيرا عام لازم خاص است‌ [3].

بنابر آنچه از كلمات قوم استفاده ميشود كه سالبه اين دو قضيه در حكم هفت قضيه غيرمنعكسه است ميتوانيم موجبه اين دو قضيه را هم بآن قضايا قياس نموده و بگوئيم موجبه منتشرتين نيز بمطلقه عامه منعكس ميشود.

(4) مصنف كتاب ما برخلاف مشهور در موارد مختلف موجهات متداوله را پانزده قسم شمرده و سوالب غيرمنعكسه را نيز نه قسم ياد كرده است بنابراين بمنتشرتين نظر داشته است.

[1] شرح منظومه صفحه 67.

[2] درة التاج صفحة 118.

[3] جوهر النضيد صفحه 77.