(437) نقيض دائمه مطلقه: مطلقه عامه است. مثل هرانسانى هميشه حيوان است. بعضى انسانها فعلا حيوان نيستند.

(438) نقيض مشروطه عامه: حينيه ممكنه است‌ [1] مثل هر نويسنده‌اى تا وقتى نويسنده است بالضروره انگشتانش در حركت است.

نقيض قضيه مذكور اين است: ممكن است بعضى از نويسندگان در وقت نوشتن انگشتانشان در حركت نبوده باشد.

(439) نقيض عرفيّه عامّه: حينيه مطلقه است‌ [2] مثل هرنويسنده‌اى هميشه تا وقتى نويسنده است انگشتانش در حركت است.

نقيضش اين است: بعضى از نويسندگان بالفعل انگشتانشان در حركت نيست.

(440) نقيض وقتيه مطلقه: وقتيه ممكنه است. مثل ماه در وقت فاصله شدن زمين البته منخسف است.

نقيضش اين است: ماه ممكن است وقت حايل شدن زمين منخسف نباشد.

(441) نقيض منتشره مطلقه: ممكنه دائمه است. مثل هرانسانى در يك وقتى البته نفس ميكشد.

نقيضش اين است: بعضى انسانها ممكن است هيچ‌وقت نفس نكشند.

[1] (438/ 2) حينيه ممكنه قضيه‌ايست كه حكم به سلب ضرورت از جانب مخالف بحسب وصف موضوع شده باشد.

[2] حينيه مطلقه قضيه‌اى است كه حكم بفعليت ثبوت يا سلب طرف مخالف در بعضى از اوقات وصف موضوع شده باشد.