3- آنكه موضوع كلى اخص از محمول و يا محمول كلى اخص از موضوع باشد. مثل هرانسانى حيوان است و بعضى حيوانها انسان هستند. و هرخندانى جسم است و بعضى جسمها خندان هستند.

4- آنكه موضوع و محمول دو عرضى باشند كه از جهت ماهيت با يكديگر مغايرت داشته و هردو در يك موضوع يافت شده باشند و معروض آنها مصداق مشترك براى آن دو ماهيت كلى باشد مثل بعضى سفيدها شيرين هستند يا بعضى شيرينها سفيدند.

5- آنكه محمول عين طبيعت و ذات موضوع باشد مثل سقراط انسان است.

6- آنكه محمول جزء مساوى با طبيعت موضوع يا جزء اعم از طبيعت موضوع باشد مثل سقراط ناطق است و زيد جسم است.

7- آنكه محمول عرض مساوى با طبيعت موضوع يا عرض اعم از ماهيت و طبيعت موضوع باشد مثل زيد قابل انقسام است. زيد طويل است. و زيد خندان است همه اين قضايا اقسام حمل عرضى و حمل شايع هستند و حال آنكه در بيشتر اين موارد موضوع فرد محمول نيست.

(65/ 3) بنابراين تعريف بهتر آنستكه بگوئيم حمل شايع آنستكه محمول نه عين مفهوم موضوع و نه جزء مفهوم موضوع باشد. اين تعريف شامل همه موارد مزبور ميشود.

(65/ 4) يكى از موارد گذشته كه از اقسام حمل شايع نام برديم حمل نوع بر فرد است مانند زيد انسان است و اين اختلاف بين رأى جمهور و عقيده شيخ ابن سينا ضمن شماره (33) گذشت كه شيخ نوع را ذاتى‌