عز الدّين محمود كاشانى (متوفّاى 735 ه. ق) با زبان نكوهش از متشبّهان به صوفيان سخن راند و آنها را اهل حقيقت نشناخت. [2]

اوحد الدّين مراغى (متوفاى 738 ه. ق) چنين گفت:

قابل ذكر است كه، أوّلا صدرا اين رساله را فقط در ردّ و قدح صوفيان نادان و بيدين ننوشته، بلكه از فقيهان رياكار و دنيا دوست و ناپارسا نيز خرده گرفته و مذمّتشان كرده است، كه البته اين هم تازگى ندارد و مخصوص صدرا و اين رساله نيست؛ ثانيا بهمان شدّت و حدّتى كه از تصوّف دروغين و صوفيان و پشمينه‌پوشان ظاهرساز و فريبكار و خانقاه‌نشينان دروغ‌پرداز به بدى و زشتى نام برده، عرفان راستين را ستوده و از صوفيان صادق و ديندار مدح و ستايش كرده است. از اينجاست كه گفته شده: «و امّا كتاب كسر أصنام الجاهليّة، نظر حكيم به متدلّسين و متشبّهين است به صوفيّه، متفقّه و حكما. و كتاب كسر أصنام الجاهليّة في كفر جماعة الصوفيّة افتراست، بل في مدح جماعة الصوفيّة الحقّة». [4]

ارزش ادبى: شكّى نيست كه ملّا صدرا، در زمينه‌هاى فلسفى، عرفانى و دينى، از

[1] ديوان، ص 135.

[2] مصباح الهداية و مفتاح الكفاية، ص 6.

[3] مثنوى جام جم، ص 642.

[4] طرائق الحقائق، ج 1، ص 182.