أحبّك حبّين حب الهوى و حبّا لأنك أهل لذاكا

فأما الذي هو حبّ الهوى فذكرك فى السّرّ حتى أراكا 505

إذا قالت خدام فصدّقوها

فإنّ القول ما قالت خدام 413

از خلاف آمده عادت بطلب كام كه من‌

كسب جمعيت از آن زلف پريشان كردم 220

از رحمت آمدند و به رحمت روند خلق‌

اين است سرّ عشق كه حيران كند عقول 478

از كمان سست تير انداختن‌

كار هر بافنده و حلاج نيست 394

اصل نقدش، لطف و داد و بخشش است‌

قهر بر وى چون غبارى از غش است 108، 478

ألا كل شي‌ء ما خلا الله باطل 55

إن لله الصراط المستقيم‌

ظاهر غير خفي في العموم 480

اى برون از وهم و قال و قيل من‌

خاك بر فرق من و تمثيل من 463

اى بسا كس را كه صورت راه زد

قصد صورت كرد و بر الله زد 229

اى دريده پوستين يوسفان‌

گرگ برخيزى ازين خواب گران 161

اى عجب بلبل كه بگشايد دهان‌

تا خورد او خار را با گلستان 438

اين نيست كه هست مى‌نمايد بگذار

و آن هست كه نيست مى‌نمايد بطلب 463

با زبان حال مى‌گفتى بسى‌

كه ز محشر حشر را پرسد كسى 267