فيه وى سه باب است‌[1].

باب تفعلل، تفعلل يتفعلل تفعللا چون تدحرج يتدحرج تدحرجا و در ماضى اين باب يك حرف زايد است.

باب افعنلال، افعنلل يفعنلل افعنلالا چون احرنجم يحرنجم احرنجاما.

باب افعللال، افعللّ يفعللّ افعللالا چون اقشعرّ يقشعرّ اقشعرارا و در ماضى هر يك از اين دو باب دو حرف زايد است.

فصل: [اقسام اسم‌]

بدانكه اسم بر دو قسم است: مصدر و غير مصدر، مصدر آن است كه در آخر معنى فارسى وى تا و نون يا دال و نون باشد مثل القتل (به معنى كشتن) و الضّرب (به معنى زدن) و فعل ماضى و مضارع و امر و نهى و اسم فاعل و اسم مفعول و اسم آلت و اسم زمان و مكان همه از مصدر مشتقّ‌اند.

فصل: [باب فعل يفعل‌]

باب فعل يفعل النّصر (يارى كردن) ماضى وى، چهارده مثال بود شش مغايب و مغايبه را بود و شش مخاطب و مخاطبه را و دو حكايت نفس متكلّم را. آن شش كه مغايب را بود سه مذكّر را بود و سه مؤنّث را، آن سه كه مذكّر را بود چون: نصر نصرا نصروا و آن سه كه مؤنّث را بود چون: نصرت نصرتا نصرن و آن شش كه مخاطب را بود سه‌

جامع المقدمات (جامعه