وظيفه حكومت اسلامى اين است كه با شورا در شعاع شريعت به حسب مصلحت وقت تصميماتى بگيرد ولى از جريان بيعت سياست‌آميز و هم‌چنين از جريان حديث دوات و قرطاس كه در آخرين روزهاى بيمارى پيغمبر اكرم اتفاق افتاد پيدا بود كه گردانندگان و طرفداران خلافت انتخابى معتقدند كه كتاب خدا مانند يك قانون اساسى محفوظ بماند، ولى سنت و بيانات پيغمبر اكرم را در اعتبار خود ثابت نمى‌دانند بلكه معتقدند كه حكومت اسلامى مى‌تواند به سبب اقتضاى مصلحت از اجراى آنها صرف‌نظر نمايد. و اين نظر با روايت‌هاى بسيارى كه بعداً در حق صحابه نقل شد (صحابه مجتهدند و در اجتهاد و مصلحت بينى خود اگر اصابت كنند مأجور و اگر خطا كنند معذور مى‌باشند) تائيد گرديد و نمونه بارز آن وقتى اتفاق افتاد كه خالدبن وليد- يكى از سرداران خليفه- شبانه در منزل يكى از معاريف مسلمانان (مالك بن نويره) مهمان شد و مالك را غافل‌گيرانه كشت و سرش را در اجاق گذاشت و سوزانيد و همان شب با زن مالك همبستر شد و به دنبال اين جنايت‌هاى شرم آور، خليفه به عنوان اين‌كه حكومت وى به چنين سردارى نيازمند است مقررات شريعت را در حق خالد اجرا نكرد. [1]

هم‌چنين خمس را از اهل‌بيت و خويشان پيغمبر اكرم بريدند [2] و نوشتن احاديث پيغمبر اكرم به كلى قدغن شد و اگر در جايى حديث مكتوب كشف يا از كسى گرفته مى‌شد آن‌را ضبط كرده مى‌سوزانيدند [3] و اين ممنوعيت، در تمام زمان خلفاى راشدين‌

[1] . تاريخ يعقوبى، ج 2، ص 110؛ تاريخ ابى‌الفداء، ج 1، ص 158

[2] . الدر المنثور، ج 3، ص 186؛ تاريخ يعقوبى، ج 3، ص 48. گذشته از اينها وجوب خمس در قرآن كريم منصوص‌مى‌باشد: «وَ اعْلَمُوا أَنَّما غَنِمْتُمْ مِنْ شَيْ‌ءٍ فَأَنَّ لِلَّهِ خُمُسَهُ وَ لِلرَّسُولِ وَ لِذِي الْقُرْبى‌» سوره انفال، آيه 21

[3] . ابوبكر در خلافتش پانصد حديث جمع كرد عائشه مى‌گويد يك شب تا صبح پدرم را مضطرب ديدم صبح به‌من گفت: احاديث را بياور پس همه آنها را آتش زد. «كنزالعمال، ج 5، ص 237».

عمر به همه شهرها نوشت: نزد هر كس حديث هست بايد نابودش كند. «كنزالعمال، ج 5، ص 237».

محمد بن ابى‌بكر مى‌گويد: در زمان عمر احاديث زياد شد وقتى به نزدش آوردند دستور داد آنها را سوزانيدند. «طبقات ابن‌سعد، ج 5، ص 140»