و انجام است و مطالب اين فصل در آنجا ترجمه گرديده است و شرح و بسط يافته است و بعضى از حقايق از فتوحات مكيه و از ديگر مشايخ نيز آورده شده است و رواياتى از اهل بيت عصمت و وحى نقل شده است رجوع شود. و تأويل شجره طوبى به علم كه در صدر تعليقات اين فصل از فيض نقل كرده‌ايم از اسفار اتخاذ شده است كه صاحب اسفار گويد: فتأويل ذلك من جهة العلم أن المعارف الالهية الخ (ج 4 ص 202 ط 1). و نيز فيض در علم اليقين بعضى از روايات در اين موضوع نقل كرده است كه مطلوبست (ص 224 رحلى چاپ سنگى).

فصل نوزدهم‌

ص 69 در اشاره به حور عين.

در اين فصل نيز چون ديگر فصول رساله، سخن سر بسته گفته است و همين شايسته است. و خود سفراى الهى همه به رمز سخن گفته‌اند تا هر كس بفراخور بينش، و به اندازه دانش خويش از آن بهره برند و معانى و حقايق را آن چنان در كسوت الفاظ و قوالب محسوسات و صور تمثيلات بدر آوردند تا هيچ كس از كنار سفره علوم و معارف الهى بى‌بهره و دست خالى برنخيزد.

كلمات طيبه اين فصل چون ديگر فصول رساله، تفسير انفسى طايفه‌اى از قرآن مجيد است كه خواص را بكار آيد.

هر يك از دو كلمه حور و عين، صيغه جمع‌اند كه هم جمع مفرد مذكرند و هم مفرد مؤنث. ابن مالك در باب جمع تكسير الفيه گويد: