تذكرة الفقهاء فرمود آن ده كلمه را ابو بكر در قرآن آورده است كه روايت ابو بكر از عاصم كاملا همان قرائت امير المؤمنين عليه السلام است. و به قرائت هر دو انه عمل غير صالح به فتح ميم و تنوين لام و رفع غير است. پس بدان كه جنت و نار در ارواح‌اند نه ارواح در جنت و نار، بلكه در اطلاق دركه مشعر به ظرفيت است خيلى دقت بايد.

ص 37 و اين جمله به حكم اين باشد كه و ان الدار الآخرة لهى الحيوان لو كانوا يعلمون.

غرض اين است كه نفس ناطقه انسانى از دار آخرت است و دار آخرت حيات محض است و چون ملكات در متن ذات نفس متقررند بلكه عين ذات نفس‌اند تمام صور و مثالهاى منتشى از بذور ملكات حيوان‌اند كه از دار آخرت‌اند لذا در روايات اهل بيت عصمت و وحى آمده است كه بهشت و آنچه در آنست و نيز آتش و آنچه در آنست همه حى‌اند.

در اين مقام مطالب ديگر در دروس اتحاد عاقل بمعقول آمده است رجوع شود (ص 444 تبصره يه درس 23) ص 37 پس هر كس را بعد از كشف غطاء وحدت بصر كتاب خود ببايد خواند.

در دفتر دل ثبت است كه: