نشر:نشر
در اصل بمعنى گستردن و گسترده شدن است لازم و متعدّى بكار رود «نَشَرَالثّوبَ و الكتابَنَشْراً:
بسطه» لازم و متعدّى بودن آن در مصباح و اقرب مذكور است.وَ إِذَا الصُّحُفُنُشِرَتْتكوير: 10. آنگاه كه نامهها
گسترده و باز شوند.وَ كِتابٍ مَسْطُورٍ. فِي رَقٍمَنْشُورٍطور: 2 و 3. قسم بكتاب نوشته شده
در پوستى گسترده.
وَالنَّاشِراتِنَشْراًمرسلات: 3. قسم ببادهاى گسترنده كه ابر را بطرز مخصوصى ميگسترند.
نَشْر و إنْشَار بمعنى زنده كردن آمده «نَشَرَاللّهُ الموتى وأَنْشَرَهُمْ: أحياهم» بنظر ميآيد اين از آنجهت است كه زنده شدن يكنوع گسترده شدن
است ذرّات بدن در اثر حركت و جنبش رشد كرده و گسترده شده بدن را تشكيل ميدهند.ثُمَّ إِذا شاءَأَنْشَرَهُعبس:
22. سپس
آنگاه كه خواهد او را زنده ميكندوَ الَّذِي نَزَّلَ مِنَ السَّماءِ ماءً بِقَدَرٍفَأَنْشَرْنابِهِ بَلْدَةً مَيْتاًزخرف:
11. او
كه از آسمان آب باندازه نازل كرد و بوسيله آن سرزمين مرده را زنده نمود مثلفَأَحْيا بِهِ الْأَرْضَ
بَعْدَ مَوْتِهانحل: 65.
انْتِشَار: گسترده شدن و پراكنده شدن.فَإِذا قُضِيَتِ
الصَّلاةُفَانْتَشِرُوافِي الْأَرْضِ وَ
ابْتَغُوا مِنْ فَضْلِ اللَّهِ ...
جمعه: 10. پس چون نماز تمام شد در زمين متفرّق شده و در طلب روزى و
فضل خدا باشيد.وَ مِنْ آياتِهِ أَنْ خَلَقَكُمْ مِنْ تُرابٍ ثُمَّ إِذا أَنْتُمْ
بَشَرٌتَنْتَشِرُونَروم: 20. از آيات خداوند آنست كه
شما را از خاك آفريد آنگاه شما بشريد كه در زمين گسترده و منتشر ميشويد.
نُشُور: مصدر است لازم و متعدى هر دو آيدفَأَحْيَيْنا بِهِ
الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها كَذلِكَالنُّشُورُفاطر: 9. با آن آب سرزمين مرده را زنده كرديم زنده شدن مردگان نيز
همانطور است.بَلْ
كانُوا لا يَرْجُونَنُشُوراًفرقان: 40.