مِنْكُنَّ أَجْراً عَظِيماً احزاب: 29.

نسى‌: نسى و نسيان هم بمعنى فراموش كردن آيد و هم بمعنى اهمال و بى‌اعتنائى. فيومى در مصباح ميگويد: نِسْيَان مشترك است ميان دو معنى يكى ترك از روى غفلت و ديگرى ترك از روى عمد وَ لا تَنْسَوُا الْفَضْلَ بَيْنَكُمْ ... بقره: 237 يعنى قصد ترك و اهمال نكنيد.

راغب گويد: نِسْيَان آنست كه انسان محفوظ در ذهن خود را از ياد برد بواسطه ضعف قلب يا غفلت و يا از روى قصد تا از قلب او محذوف شود و از يادش برود ... هر نسيانيكه خداوند ذمّ كرده نسيانى است كه اصل آن از روى تعمد بوده (و بى اعتنائى كرده تا از ياد رفته است) ...

نسى (بر وزن فلس) در عرف نام چيزى است كه بآن كم اعتنا ميكنند.

قرآن كريم بهر دو معنى ناظر است آياتى از قبيل‌ فَلَمَّا بَلَغا مَجْمَعَ بَيْنِهِما نَسِيا حُوتَهُما ... كهف: 61. قالَ لا تُؤاخِذْنِي بِما نَسِيتُ‌ كهف: 73.

سَنُقْرِئُكَ فَلا تَنْسى‌ اعلى: 6. در باره نسيان و فراموش كردن متعارف است.

و آيات ديگر در نسيان از روى بى‌اعتنائى و اهمال مثل. فَلَمَّا نَسُوا ما ذُكِّرُوا بِهِ فَتَحْنا عَلَيْهِمْ أَبْوابَ كُلِّ شَيْ‌ءٍ انعام: 44. چون ترك كردند و بى‌اعتنا شدند بآنچه تذكر داده بوديم در هر شى‌ء را بروى آنان گشوديم.

كَذلِكَ أَتَتْكَ آياتُنا فَنَسِيتَها طه:

126. همانطور آيات ما بر تو آمد پس از روى بى‌اعتنائى آنها را از ياد بردى، اينك نظرى بچند آيه:

1- وَ لَقَدْ عَهِدْنا إِلى‌ آدَمَ مِنْ قَبْلُ‌ فَنَسِيَ‌ وَ لَمْ نَجِدْ لَهُ عَزْماً طه: 115.

ظاهرا مراد نسيان عهد است رجوع شود به «عزم» و «عهد» بآدم راجع به نخوردن از شجره يا گوش ندادن بحرف شيطان، توصيه كرديم ولى آنرا از ياد برد و در او تصميمى نيافتيم.

2- فَالْيَوْمَ‌ نَنْساهُمْ‌ كَما نَسُوا لِقاءَ يَوْمِهِمْ هذا اعراف: 51. امروز بآنها اعتنا نميكنيم چنانكه بملاقات اين‌