نكرده و گويند: آن در آيات قيامت مثلا براى محقق الوقوع بودن آخرت است كه بجاى ماضى تنزيل شده و گرنه «اذ» همواره ظرف زمان ماضى است.

[خاتمه‌]

ناگفته نماند: نوشتن كتاب قاموس قرآن را در بيست و هشتم ربيع الاوّل هزار و سيصد و نود قمرى مطابق 12/ 4/ 1349 بيارى خدا شروع كردم و در روز نهم جمادى الاولى هزار و سيصد و نود و پنج قمرى مطابق 31/ 2/ 1354 بحول و قوّه الهى بپايان رساندم كه مجموعا پنج سال و يكماه و يازده روز طول كشيد وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ* و صلّى اللَّه على محمد و آله الطاهرين. اللهم تقبّل منى انّك جواد كريم.

مجملى از شرح حال مؤلف‌

در پايان كتاب بهتر ديدم مجملى از شرح زندگى خودم را بنويسم زيرا ميدانم ببركت كتابهائى كه نوشته‌ام، دانشمندان اسلامى احتياج بشرح حال من خواهند داشت.

اينجانب: سيد على اكبر قرشى فرزند سيد محمد مرحوم در قصبه بناب از توابع مراغه متولّد شده‌ام. تاريخ تولّدم ماه شعبان سال هزار و سيصد و چهل و هفت قمرى است، آنطور كه از پدرم بياد دارم روز چهاردهم شعبان المعظم بوده است.

پدرم رحمه اللَّه در نوبت خود يكى از اخيار زمان بود، من بيشتر موفقيّتهاى خود را از تأثير پاكى و تلقينات آنمرحوم ميدانم كه خداوند در وجودم ظاهر فرمود، در پاكى و عظمت آنمرحوم همين بس كه در روز وفات او مردم بناب چنان دست از كار كشيدند و بتشييع او گرد آمدند كه آنكار سبب شد يك خانواده بهائى همه بدين اسلام مشرّف گشتند. شنيدم پدر آن خانواده گفته بود: جائيكه يك نفر سيّد (و امام جماعت) اينقدر محبوبيّت داشته باشد چرا ما با يك طريقه مخفى و زير زمينى زندگى كنيم!!