خداوند هيچ كس را جز بقدرت قدرت تكليف نميكند. اين مضمون پنج بار در
قرآن مجيد تكرار شده و يك اصل كلّى و مصدر هزاران مسائل فرعى است، دفعه ديگر
بتعبيرلا
يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْساً إِلَّا ما آتاهاطلاق: 7. آمده است.
17- 19. وسق
(بر وزن فلس) بمعنى جمع كردن است «وَسَقَالشّىء:
جمعه» راغب جمع كردن شىء متفرق گفته است. اتساق بمعنى جمع شدن
ميباشد.
يعنى: قسم بتاريكى و آنچه جمع ميكند، قسم بماه آنگاه كه جمع و بدر
شود كه از حالى بحالى بالا ميرويد. تاريكى شب همه چيز را جمع كرده بشكل سياه در
مياورد و ماه بتدريج بزرگ شده بصورت چهارده شبه ميآيد. آمدن شب پس از شفق شامگاهى،
احاطه تاريكى بر موجودات، وسعت تدريجى ماه، حكايت از تغيير احوال عالم و بشر دارد
و شايد بدان مناسبت آمدهلَتَرْكَبُنَّ طَبَقاً عَنْ طَبَقٍبقيّه كلام در «طبق» ديده شود، اين لفظ دو بار بيشتر در قرآن مجيد نيامده است.
وسيله بمعنى تقرّب و نزديكى است «وَسَلَاليه: تقرّب» راغب آنرا توصل از روى رغبت گفته است. وسيله هم مصدر
آمده و هم اسم يعنى آنچه با آن تقرّب حاصل شود. ظاهرا در آيه بمعناى مصدرى است
يعنى اى اهل ايمان از خدا بترسيد و بوى تقرّب بجوئيد، شايد تقوى همان تقرّب باشد
ذيل آيهوَ
جاهِدُوا فِي سَبِيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَاست بنظر ميآيد مراد از آن مطلق
تلاش در راه خداست و تقوى و تلاش مصداق ابتغاء تقرب و وسيلهاند.
أُولئِكَ الَّذِينَ يَدْعُونَ يَبْتَغُونَ إِلى رَبِّهِمُالْوَسِيلَةَاسراء: 57. اين لفظ فقط دو بار در
قرآن مجيد آمده است