دنيا و آخرت هر دو اهميّت ميدهد بايد از آن نماز و وقتش غفلت نكند.

وسع‌: سَعَةً (بفتح س، ع) بمعنى فراخى و گسترش است خواه در مكان باشد مثل‌ أَ لَمْ تَكُنْ أَرْضُ اللَّهِ‌ واسِعَةً فَتُهاجِرُوا فِيها نساء: 97. و خواه در حال مثل‌ لِيُنْفِقْ ذُو سَعَةٍ مِنْ‌ سَعَتِهِ‌ طلاق: 7. تا آنكه در وسعت زندگى و ثروتمند است از ثروت خويش انفاق كند. و خواه در فعل باشد مثل‌ وَ رَحْمَتِي‌ وَسِعَتْ‌ كُلَّ شَيْ‌ءٍ اعراف:

156. كه رحمت خدا بهر چيز احاطه دارد.

فعل «وسع يسع سعة» لازم و متعدى هر دو بكار ميرود مثل «وسع المكان» يعنى مكان وسيع شد و مثل‌ وَسِعَ‌ كُرْسِيُّهُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ‌ بقره:

255. حكومت خدا بآسمانها و زمين احاطه دارد.

وَاسِعْ‌: از اسماء حسنى بمعنى صاحب سعه است يعنى علم، قدرت رحمت و فضل او وسيع است.

آن در آيات نوعا بمعنى واسع القدرة و واسع الاحاطة آمده است.

فَأَيْنَما تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ‌ واسِعٌ‌ عَلِيمٌ‌ بقره: 115. بهر كجا رو كنيد خدا در آنجاست خدا واسع الاحاطه و دانا است.

إِنْ يَكُونُوا فُقَراءَ يُغْنِهِمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَ اللَّهُ‌ واسِعٌ‌ عَلِيمٌ‌ نور: 32. اگر فقير باشند خدا از فضل خود بى‌نيازشان كند خدا قادر و دانا است.

مُوسِع‌: ثروتمند و آنكه در وسعت نعمت است گويند: «أَوْسَعَ‌ إِيسَاعاً» يعنى صاحب وسعت شد وَ مَتِّعُوهُنَّ عَلَى‌ الْمُوسِعِ‌ قَدَرُهُ وَ عَلَى الْمُقْتِرِ قَدَرُهُ‌ بقره: 236. بآنها متاع و مال دهيد ثروتمند باندازه خود و تنگدست باندازه خويش.

وَ السَّماءَ بَنَيْناها بِأَيْدٍ وَ إِنَّا لَمُوسِعُونَ‌ ذاريات: 47. ايساع در آيه ظاهرا بمعنى وسعت و گسترش دادن است و دلالت بر انبساط آسمان بلكه جهان دارد. راجع باين آيه در «ايد» صحبت شده است.

وُسْع‌: طاقت و توانائى. لا يُكَلِّفُ‌