31. آنها
گناهان خويش را بدوش ميكشند آگاه باش بد است آنچه حمل ميكنند «يَزِرُونَ»حمل بار سنگين است.
وَ لاتَزِرُوازِرَةٌوِزْرَأُخْرىانعام: 164. «وازِرَةٌ ...-أُخْرى» صفت نفساند يعنى: هيچ نفس حامل
گناه، گناه نفس ديگرى را حمل نميكند و هر كس گناه خويش را بدوش ميكشد.
1- 3. مراد
از وزر ظاهرا سنگينى رسالت و تنگى سينه از آن است در مقابل عدم قبول مردم، كه
آنحضرت سنگينى آنرا كاملا احساس ميكرد و ظاهرا «أَنْقَضَظَهْرَكَ»اشاره باحساس كامل آنست و وضع وزر همان شرح صدر و انفاذ دين و توفيق
پيشرفت آنست يعنى آيا سينهات را وسيع نكرديم، بار سنگينت را از تو برداشتيم
باريكه به پشتت سنگينى ميكرد.
در اين آيه وزر بمعنى ثقل آمده نه گناه ايضا در آيهوَ لكِنَّا حُمِّلْناأَوْزاراًمِنْ زِينَةِ الْقَوْمِطه: 87. مراد زيور آلات است كه
اوزار و اثقال ناميده شده، بقولى بنى اسرائيل آنها را از فرعونيان عاريه گرفته
بودند و پس ندادند و خود را مجرم دانسته و اوزار گفتهاند و نيز در آيهحَتَّى تَضَعَ الْحَرْبُأَوْزارَهامحمد: 4. كه بمعنى اسباب جنگ است
گويند سلاح جنگ را از آن اوزار گويند كه بر حامل آن ثقيل است.
35. وزير
بمعنى كمك و يار است كه مقدارى از وظائف بالا دست خويش را حمل ميكند. و آن دو بار
در قرآن مجيد آمده و هر دو درباره هارون عليه السّلام است: طه: 29- فرقان: 35.
وزع:منع
و حبس. «وَزَعَهُعن- الامر: منعه و حبسه»وَ حُشِرَ لِسُلَيْمانَ
جُنُودُهُ مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ وَ الطَّيْرِ فَهُمْ