محفوظ دار چنانكه طلا و نقره‌ات را.

اى بسا يك كلمه نعمتى را از دست ميگيرد در مصباح آنرا اعمّ از مسكوك و غيره گفته است كلمه امام عليه السّلام نيز مفيد آنست.

ورى‌: مواراة بمعنى پوشيدن و مستور كردنست. يا وَيْلَتى‌ أَ عَجَزْتُ أَنْ أَكُونَ مِثْلَ هذَا الْغُرابِ‌ فَأُوارِيَ‌ سَوْأَةَ أَخِي‌ مائده: 31. اى واى بر من آيا عاجز شدم از اينكه مانند اين زاغ باشم و جنازه برادرم را مستور كنم.

تَوَارى‌: مستور شدن‌ حَتَّى‌ تَوارَتْ‌ بِالْحِجابِ‌ ص: 32. تا آفتاب بپرده نهان شد.

إِيرَاء: آتش افروختن. «وَرِيَ‌ الزّند: خرجت ناره» آتش سنگ خارج شد «أَوْرَى‌ الزّند: اخرج ناره»- أَ فَرَأَيْتُمُ النَّارَ الَّتِي‌ تُورُونَ‌. أَ أَنْتُمْ أَنْشَأْتُمْ شَجَرَتَها ... واقعة: 71 و 72. خبر دهيد از آتشيكه ميافروزيد آيا چوب آنرا شما بوجود آورده‌ايد؟

وَ الْعادِياتِ ضَبْحاً. فَالْمُورِياتِ‌ قَدْحاً عاديات: 1 و 2. قسم بدوندگان نفس زن. پس قسم بآتش افروزان با زدن سمّ رجوع شود به «عدو».

وَرَاءَ: وراء بمعنى پس و پيش است (امام و خلف) و در هر دو بكار ميرود چنانكه راغب و ديگران تصريح كرده‌اند در اقرب الموارد گويد:

آن از اضداد است طبرسى معناى اصلى آنرا «پس» ميداند و در جلو و پيش بطور اتساع بكار رفته است.

فيومى در مصباح ميگويد: وراء كلمه‌ايست مؤنّث بمعنى زمان بعد و زمان قبل و اكثر در اوقات بكار رود زيرا وقت پس از انسان ميايد و در وراء انسان واقع شود و اگر انسان آنرا درك كند در پيش انسان واقع گردد، استعمال آن در اماكن جايز است و در قرآن آمده‌ وَ كانَ‌ وَراءَهُمْ‌ مَلِكٌ‌ (كهف: 79) يعنى پيش از آنها پادشاهى بود (باختصار).

فَبَشَّرْناها بِإِسْحاقَ وَ مِنْ‌ وَراءِ إِسْحاقَ يَعْقُوبَ‌ هود: 71. آنزن را باسحق و از پى اسحق، يعقوب را نويد داديم.