از على عليه السّلام نقل شد.

مطلب ديگر

راجع ببعض اصناف انسان آمده كه خدا هدايتشان نميكند مثل: فَبُهِتَ الَّذِي كَفَرَ وَ اللَّهُ لا يَهْدِي‌ الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ‌ بقره: 258. لا يَقْدِرُونَ عَلى‌ شَيْ‌ءٍ مِمَّا كَسَبُوا وَ اللَّهُ لا يَهْدِي‌ الْقَوْمَ الْكافِرِينَ‌ بقره: 264. ايضا آيه‌ وَ اتَّقُوا اللَّهَ وَ اسْمَعُوا وَ اللَّهُ لا يَهْدِي‌ الْقَوْمَ الْفاسِقِينَ‌ مائده: 108. و نيز أَنَّ اللَّهَ لا يَهْدِي‌ كَيْدَ الْخائِنِينَ‌ يوسف: 52.

از اين آيات روشن ميشود كه خدا ظالمان، كافران، فاسقان و خائنان را هدايت نميكند حال آنكه هدايت بايد شامل حال آنها شود و اينكه خدا هدايتشان نميكند يعنى چه؟

بنظر نگارنده: چنانكه از ما قبل جمله‌هاى‌ «لا يَهْدِي»* استفاده ميشود منظور آنست كه خداوند كافران را در كفرشان هدايت نميكند يعنى كفر براى آنان مايه نجات نميشود بعبارت ديگر: ظلم و فسق و خيانت راهى است بر خلاف حق و در آن هدايت نيست بلكه ضلالت و شقاوت است.

مثلا در آيه اول خوانديم: فَبُهِتَ الَّذِي كَفَرَ وَ اللَّهُ لا يَهْدِي‌ الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ‌ يعنى كافر مبهوت و مغلوب شد چرا؟

بعلت آنكه در مقابله با ابراهيم ظلم ميكرد و در ظلم هدايت نيست، ظلم بيراهه است و خدا در بيراهه هدايت قرار نداده است. و در آيه‌ وَ اتَّقُوا اللَّهَ وَ اسْمَعُوا وَ اللَّهُ لا يَهْدِي‌ الْقَوْمَ الْفاسِقِينَ‌ يعنى متقى و حق شنو باشيد هدايت در آنست ولى در فسق هدايت نيست و خدا فاسقان را در فسقشان هدايت نميكند زيرا فسق راه ضلالت است نه هدايت.

ولى اين مخالف با آن نيست كه خداوند بطريق عموم همه را هدايت و راهنمائى كند چنانكه فرموده: وَ أَمَّا ثَمُودُ فَهَدَيْناهُمْ‌ فَاسْتَحَبُّوا الْعَمى‌ عَلَى‌ الْهُدى‌ فصلت: 17. وَ لَقَدْ جاءَهُمْ مِنْ رَبِّهِمُ‌ الْهُدى‌ نجم: 23. إِنَّا هَدَيْناهُ‌ السَّبِيلَ إِمَّا شاكِراً وَ إِمَّا كَفُوراً انسان: 3. در اين آيات انسان بما هو انسان در نظر است كه مورد هدايت و راهنمائى خداست.

هَدْى‌:. (بر وزن فلس) قربانى. و

قرشى بنايى، على اكبر، قاموس قرآن - تهران، چاپ: ششم، 1412ق.

قاموس قرآن ؛ ج‌7 ؛ ص150