در آسمان جارى است شما را بزمين فرو برد آنگاه كه بشدت ميگردد.

مور ظاهرا حركت يكنواخت نيست بلكه گرد بادى و مار پيچى است كه توام با حركت و برگشت است در مجمع فرموده: «المور تردد الشّى‌ء بالذّهاب و المجي‌ء كما يتردّد الدّخان» در نهج البلاغه خطبه: 161 فرموده:

«تَمُورُ فِي بَطْنِ أُمِّكَ جَنِيناً».

موسى‌: على نبينا و آله و عليه السّلام. نام مباركش 136 بار در كلام اللّه مجيد بكار رفته است. موسى لفظ عبرى است بمعنى از آب گرفته شده. ظاهرا از آنجهت است كه مأموران فرعون او را در بچگى از آب گرفتند.

حالات موسى عليه السّلام در قرآن مجيد بيشتر از حالات ديگر پيغمبران ذكر شده و ظاهرا وجه آن اصطكاك بيشتر مسلمين با يهود و عناد و لجاجت يهود در مقابل قرآن بوده و يا علل ديگرى هم داشته است.

ولادت موسى (ع)

ولادت موسى در روزگارى بود كه فرعون پسران تازه مولود بنى اسرائيل را سر مى‌بريد و دخترانشان را زنده نگه ميداشت. مشهور است كه كاهنان بفرعون گفته بودند:

فرزندى در بنى اسرائيل متولّد ميشود كه سلطنت تو را تهديد خواهد كرد.

فرعون براى جلوگيرى از تولّد چنين پسرى بآن جنايت وحشتناك دست زده بود.

ميشود گفت: علت آن كشتار دلخراش و بى‌رحمانه آن بود كه فرعون نميخواست بنى اسرائيل در اثر كثرت مردان تقويت شده و خطرى براى مصريان و فرعون باشند چون در صورت كشتار پسران، زنان هر قدر زياد ميشدند باز همه بصورت بردگان در مصر بودند و كارى نميتوانستند كرد.

آيه‌ وَ نُرِيَ فِرْعَوْنَ وَ هامانَ وَ جُنُودَهُما مِنْهُمْ ما كانُوا يَحْذَرُونَ‌ قصص: 6.

نشان ميدهد كه خوف از كثرت و قوّت بنى اسرائيل بوده است نه از ولادت يك پسر.

و در قرآن مجيد آمده: چون موسى‌