وَلَيُمَكِّنَنَلَهُمْ دِينَهُمُ الَّذِي ارْتَضى لَهُمْنور: 55 و حتما تمكّن و تسلّط ميدهد
بدين آنها براى آنها، دينيكه بر آنها پسنديده است.
فَقَدْ خانُوا اللَّهَ مِنْ قَبْلُفَأَمْكَنَمِنْهُمْانفال: 71 «امكنمنه» يعنى بر او تسلّط و قدرت يافت: بيشتر بخدا خيانت كردند و خدا بر
آنها مسلّط شد و منكوبشان كرد.
مَكِينٌ: داراى مكانت و منزلتإِنَّكَ الْيَوْمَ لَدَيْنامَكِينٌأَمِينٌيوسف:
54. تو
امروز پيش ما محترم و مورد اعتمادى.ذِي قُوَّةٍ عِنْدَ ذِي الْعَرْشِمَكِينٍتكوير: 20. نيرومند و پيش خدا
محترم است.
ثُمَّ جَعَلْناهُ نُطْفَةً فِي قَرارٍمَكِينٍمؤمنون: 13.فَجَعَلْناهُ فِي قَرارٍمَكِينٍمرسلات: 21. گفتهاند وصف رحم با
مكين براى آنست كه رحم متمكّن و قادر است كه نطفه را تربيت كند بنظر ميايد منظور
از آن عظمت قدر و بلند پايه بودن رحم است زيرا تنها محلّيكه رشد نطفه در آن ميسّر
و عملى است رحم است يعنى: سپس انسان را در قرار گاهى منيع و ممتاز قرار داديم.
نماز و عبادت مشركان در كنار كعبه جز صفير زدن و كف زدن نبود.
از ابن عباس نقل است كه قريش عريان و كف زنان و صفير زنان كعبه را
طواف ميكردند. ظاهرا مراد آنست كه صفير و كف زدن را بجاى نماز گرفته بودند. اين
كلمه يكبار بيشتر در كلام اللّه نيامده است.
مِلء:
(بفتح ميم) پر كردن. خواه سپر كردن با آب باشد يا غير آن.وَ أَنَّا لَمَسْنَا
السَّماءَ فَوَجَدْناهامُلِئَتْحَرَساً شَدِيداً وَ شُهُباًجنّ: 8. ما آسمان را تفحص كرديم و
يافتيم كه با نگهبانها و شهابها پر شده است.
إِمْلَاء: پر كردن.لَأَمْلَأَنَجَهَنَّمَ مِنْكُمْ أَجْمَعِينَاعراف: 18.