مس سقر عذاب جهنّم است كه بانسان ميرسد و لاصق ميشود يعنى برو در آتش
كشيده ميشوند بچشيد آنچه را كه از سقر بشما ميرسد.
قالَ فَاذْهَبْ فَإِنَّ لَكَ فِي الْحَياةِ أَنْ تَقُولَ لامِساسَطه: 97. در اقرب الموارد گويد:
مساس بفتح اول اسم فعل است يعنى مرا مسّ كن «لامَساسَ» يعنى مرا مسّ نكن بمن دست نزن.
ولى قرائت مشهور در قرآن بكسر ميم است در قاموس گويد: معنىلا مِساسَدر قرآن آنست كه كسى را مسّ نميكنم
و كسى مرا مسّ نميكند.
آيه درباره سامرى است كه موسى عليه السّلام بوى گفت: وظيفه تو اين
است كه با كسى خلطه نداشته و كسى با تو خلطه نداشته باشد و اين بزرگترين عذاب است
كه كسى در اجتماع زندگى كند ولى با كسى حق افت و خيز و گفت و شنود و مراوده نداشته
باشد يعنى: بايد مادام العمر تنها زندگى كنى.
بقولى: اين نفرينى است از حضرت موسى بسامرى كه در اثر آن بدرد عقام
مبتلى شد هر كه باو نزديك ميشد تب ميگرفت و هر كه پيش او ميامد ميگفت: لا مساس لا
مساس.
رجوع شود به «سمر».
مسك:مسك و امساك بمعنى گرفتن و نگاه داشتن است ايضا تمسيك كه بمعنى گرفتن
و چنگ زدن است.
بخل را از آن امساك گويند كه منع كردن و نگاه داشتن مال از ديگران
است.
وَ الَّذِينَيُمَسِّكُونَبِالْكِتابِ وَ أَقامُوا الصَّلاةَ إِنَّا لا نُضِيعُ أَجْرَ
الْمُصْلِحِينَاعراف: 170. آنانكه بكتاب چنگ ميزنند و آنرا حفظ كرده و بآن عمل
ميكنند و نماز بپا ميدارند ما اجر مصلحان را تباه نميكنيم.