مَدْيَنَأَخاهُمْ شُعَيْباً قالَ يا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ ...اعراف: 85. اين لفظ ده بار در قرآن
مجيد آمده است و در «ايكه» مطلبى گذشت كه تذكّر آن در اينجا
لازم است.
در قاموس كتاب مقدس آنرا مديان نوشته و گويد: بقول بعضى زمين مديان
از خليج عقبه تا به مو آب و كوه سينا امتداد داشت و بقول بعضى از شبه جزيره سينا
تا فرات امتداد داشت. على هذا مدين نام مملكتى بوده است.
در فرهنگ قصص قرآن نقل شده:
موقع اين شهر در شرق عقبه است.
مردم مدين عرب و از اولاد اسماعيل عليه السّلام بودند ... نام آنشهر
اكنون معان است.
نگارنده گويد: معان در حال حاضر يكى از استانهاى مملكت اردن، واقع در
جنوب شرقى خليج عقبه و مركز آن شهر معان است، شايد معان همان مدين سابق باشد.
مدين همان است كه موسى عليه السّلام از مصر بآنجا گريخت و ده سال
بشعيب عليه السّلام اجير شدوَ لَمَّا تَوَجَّهَ تِلْقاءَمَدْيَنَقالَ عَسى رَبِّي أَنْ
يَهْدِيَنِي سَواءَ السَّبِيلِقصص: 22. و از اينكه شعيب بموسى گفت:لا تَخَفْ نَجَوْتَ مِنَ
الْقَوْمِ الظَّالِمِينَقصص: 25. بدست ميايد كه مدين جزء مملكت مصر نبوده است. و مأموران
فرعون قدرت تعقيب موسى را در آنجا نداشتهاند.
آيه در بيان بذل زن است قسمتى از مهريه خويش را بمرد. طبرسى در متن
آيه فرموده: هنيء گوارا و دلچسبى است كه نقصانى ندارد و مرىء آنست كه خوش عاقبت،
تامّ الهضم و بىضرر باشد در اقرب الموارد گويد:
بقولى هنيء لذيذ و مرىء خوش عاقبت است.
راغب گويد: مرىء رأس لوله معده چسبيده بحلق است «مرؤالطعام» براى آن گويند كه موافق
طبع است.