متن:متن در اصل گوشت محكمى است كه در كنار تيره پشت واقع است بگوشت هر دو
طرف آن متنان گويند (مجمع) از اين جهت بچيز محكم متين گفتهاندوَ أُمْلِي لَهُمْ إِنَّ
كَيْدِيمَتِينٌاعراف: 183. بآنها مهلت ميدهيم
راستى كيد من محكم و قوى است كه هيچ كس آنرا دفع نتواند كرد.
إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِالْمَتِينُذاريات: 58. ذو القوّة و متين هر
دو از اسماء حسنى است در اقرب الموارد در معنى متين آنگاه كه وصف خدا باشد گفته:
بسيار قدرتمند كه در افعالش زحمتى و رنجى باو نميرسد معنى آيه: خدا رزّاق و صاحب
نيروى قوى است. يعنى روزى دادن به بندگان بوى مشقّتى ندارد. متين فقط سه بار در
قرآن مجيد بكار رفته است: اعراف:
183- ذاريات:
58- قلم: 45.
متى:اسم
استفهام و اسم شرط و غيره آيد، در هر حال سئوال است از وقت.وَ يَقُولُونَمَتىهذَا الْوَعْدُ إِنْ
كُنْتُمْ صادِقِينَيس: 48.وَ يَقُولُونَمَتىهذَا الْفَتْحُ ...سجده: 28. گفتهاند در لغت هذيل بمعنى «من» و
«فى» نيز آيد.
مثل:
(بر وزن جسر) بمعنى مانند نظير و شبيه استوَ لَهُنَمِثْلُالَّذِي عَلَيْهِنَّ
بِالْمَعْرُوفِبقره: 228.ذلِكَ بِأَنَّهُمْ قالُوا إِنَّمَا الْبَيْعُمِثْلُالرِّبابقره:
275.قُلْ إِنَّما أَنَا بَشَرٌمِثْلُكُمْكهف: 110. جمع آن در قرآن امثال
آمدهوَ
حُورٌ عِينٌ.كَأَمْثالِاللُّؤْلُؤِ
الْمَكْنُونِواقعة: 22 و 23.إِنَّ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ عِبادٌأَمْثالُكُمْاعراف: 194.
مَثَل: (بر وزن فرس) مانند، دليل، صفت، عبرت، علامت، حديث و مثل دائر (اقرب)
قاموس از جمله صفت، حجّت و حديث را ذكر كرده است و آن بمعنى شبيه و مانند نيز آمده
است چنانكه گفته شد، طبرسى ذيل آيهمَثَلُهُمْكَمَثَلِالَّذِي اسْتَوْقَدَ ناراًبقره: 17. تصريح كرده است.
و در كشاف و جوامع الجامع «حال» را
نيز از معانى آن شمرده است.