فَقَالَ إِنَّكَ لَنْ تُؤْمِنَ بِهَذَا أَبَداً».

آيا با احرام حجّ كه وارد مكّه شده‌ايم در وسط عمل از احرام خارج شويم و قطرات غسل جنابت از موهايمان بريزد!؟ حضرت فرمود: تو باين دستور هيچ وقت ايمان نخواهى آورد.

در اين ميان سراقة بن مالك برخاست و گفت: يا رسول اللّه دينمان را بما تعليم دادى گويا امروز آفريده شده‌ايم اينكه امر فرمودى فقط براى امسال است يا براى آينده نيز؟

حضرت فرمود: بلكه آن براى هميشه است تا روز قيامت آنگاه آنحضرت انگشتان دو دست را درهم داخل كرد و فرمود:

«دَخَلَتِ الْعُمْرَةُ فِي الْحَجِّ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ».

عمره تا قيامت بحجّ داخل شد ...

قول سراقه و جواب رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله در صحيح مسلم باب حجة النبى و ساير كتابها نيز نقل شده است.

اين حجّ تمتّع همان است كه عمر بن خطّاب تا آخر عمر از آن نهى ميكرد، علت نهى عمر بن خطاب آن بود كه ميگفت: خوش ندارم مردم ميان دو عمل با زنان نزديكى كنند و در حاليكه قطرات غسل جنابت از موهايشان ميچكد احرام حج به بندند.

در النص و الاجتهاد ص 120 از امام عبد البرّ قرطبى نقل كرده: ميان علماء خلاف نيست در اينكه مراد از تمتع در آيه فمن تمتع بالعمرة الى الحج عمره آوردن در اشهر حج قبل از عمل حج است و نيز از مسند احمد بن حنبل نقل كرده: ابو موسى اشعرى بصحت حجّ تمتع فتوى ميداد مردى باو گفت در بعضى فتواها متوجّه خويش باش كه نميدانى امير المؤمنين (عمر) بعد از تو چه كرده است، ابو موسى عمر را ملاقات كرد و از اين كار پرسيد عمر گفت ميدانم كه رسول خدا و اصحابش اين كار را كرده‌اند و ليكن خوش نداشتم زير درختان اراك با زنان مقاربت كرده سپس با آنكه آب جنابت از موهايشان ميچكد وارد عمل حجّ شوند. (اين سخن اجتهاد در مقابل فرمان خداست).