كَمَه: وَ أُبْرِئُ‌ الْأَكْمَهَ‌ وَ الْأَبْرَصَ وَ أُحْيِ الْمَوْتى‌ بِإِذْنِ اللَّهِ‌ آل عمران:

49. كمه كورى و نيز معيوب شدن چشم است «كمه كمها: عمى و صار اعشى» اكمه بمعنى كور مادرزاد و نيز بمعنى كور است. برص بمعنى پيسى است يعنى باذن خدا كور مادرزاد و پيس را شفا ميدهم و مردگان را زنده ميكنم. ايضا وَ تُبْرِئُ‌ الْأَكْمَهَ‌ وَ الْأَبْرَصَ بِإِذْنِي‌ مائده: 110. هر دو آيه در خصوص معجزات عيسى عليه السّلام است و دو بار بيشتر در قرآن مجيد يافته نيست.

كند: إِنَّ الْإِنْسانَ لِرَبِّهِ‌ لَكَنُودٌ عاديات: 6. كنود يعنى بسيار ناسپاس «ارض كنود» زمينى است كه چيزى نمى‌روياند «كند النّعمة كنودا: كفرها» يعنى حقّا كه انسان بپروردگارش بسيار ناسپاس است. اين لفظ فقط يكبار در قرآن يافته است.

كَنْز: گنج و مال اندوخته. «كَنَزَ المال‌ كَنْزاً: جمعه و ادّخره و دفنه فى الارض» راغب گويد: كنز گذاشتن مال رويهم و محفوظ داشتن آنست و اصل آن از «كنزت التّمر فى الوعاء» است يعنى خرما را در ظرف محفوظ داشتم. در مصباح گفته: «الْكَنْزُ: المال المدفون» همچنين است عبارت صحاح و قاموس در مجمع فرموده كنز در اصل چيزى است كه رويهم انباشته شود.

ظاهرا فقط انباشته شدن در آن ملحوظ است اعمّ از آنكه مدفون باشد يا محفوظ زيرا هر دو در قرآن آمده است مثل: وَ أَمَّا الْجِدارُ فَكانَ لِغُلامَيْنِ يَتِيمَيْنِ فِي الْمَدِينَةِ وَ كانَ تَحْتَهُ‌ كَنْزٌ لَهُما كهف: 82. كه غرض كنز مدفون است و مثل‌ لَوْ لا أُنْزِلَ عَلَيْهِ‌ كَنْزٌ أَوْ جاءَ مَعَهُ مَلَكٌ‌ هود: 12. كه پول اندوخته است يعنى چرا پول انباشته و بسيارى بر او نازل نشده يا چرا فرشته‌اى با او نيامده است؟

وَ كُنُوزٍ وَ مَقامٍ كَرِيمٍ‌ شعراء:

58. و مالهاى اندوخته و مكان خوشايند.

كنز حرام‌

وَ الَّذِينَ‌ يَكْنِزُونَ‌ الذَّهَبَ وَ الْفِضَّةَ