نتوانند، آنگاه ابن كثير گويد اين حديث در صحيح بخارى و مسلم و غيره نقل شده است.

نگارنده گويد: معاذ اللّه از اين احاديث زمخشرى آنرا بابن مسعود نسبت داده و آنرا ردّ و قائل آنرا تقبيح ميكند. در الميزان سه حديث در اين باره از درّ المنثور نقل كرده و گويد هر سه مبنى بر تشبيه‌اند كه مخالف عقل و نصّ قرآن است بايد طرح كرد يا تأويل نمود.

كظم: (بر وزن فلس) مجراى تنفّس چنانكه راغب و ديگران گفته‌اند ايضا كظم حبس و نگهدارى غيظ است در سينه خواه بواسطه عفوّ باشد يا نه.

طبرسى فرمايد: اصل كظم بستن دهان مشك است پس از پر شدن «كظمت القربة» يعنى دهان مشك را پس از پر كردن بستم «فلان كظيم و مكظوم» آنوقت گويند كه پر از غصّه يا پر از خشم باشد و انتقام نگيرد.

وَ الْكاظِمِينَ‌ الْغَيْظَ وَ الْعافِينَ عَنِ النَّاسِ‌ آل عمران: 134. آنان كه خشم خويش را فرو برند و حبس كنند و انتقام نگيرند و آنانكه از مردم عفو ميكنند.

وَ لا تَكُنْ كَصاحِبِ الْحُوتِ إِذْ نادى‌ وَ هُوَ مَكْظُومٌ‌ قلم: 48. ظاهرا مكظوم بمعنى پر از غصه است يعنى مانند يونس عليه السّلام مباش آنوقت كه خدا را خواند و پر از اندوه بود.

وَ ابْيَضَّتْ عَيْناهُ مِنَ الْحُزْنِ فَهُوَ كَظِيمٌ‌ يوسف: 84. از اندوه هر دو چشمش سفيد شد و وجودش پر از اندوه بود.

وَ إِذا بُشِّرَ أَحَدُهُمْ بِالْأُنْثى‌ ظَلَّ وَجْهُهُ مُسْوَدًّا وَ هُوَ كَظِيمٌ‌ نحل: 58.

ظاهرا مراد اندوهگين و خشمگين است يعنى: چون بيكى بشارت دختر دهند چهره‌اش سياه ميشود حال آنكه بشدت اندوهگين و غضبناك است.

كعب: كعوب و كعابة بزرگ شدن و بر آمدن پستان دختر است (قاموس) كاعب دختر نار پستان جمع آن كواعب است‌ إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ مَفازاً ...

وَ كَواعِبَ‌ أَتْراباً نباء: 31 و 33. براى‌