مكاناند و قرارگاه زمين و محل وديعه اصلاب و ارحام است يعنى:
خدا شما را از نفس واحدى آفريده بعضى از شما در قرارگاه و در زمين
هستيد و متولد شدهايد و بعضى در وديعهگاه ارحام و اصلاباند كه بعدا بدنيا
خواهند آمد در نهج البلاغه است كه در خطبه 88 فرموده:
يعنى: خدا قرارگاهها و وديعهگاههاى آنها را از ارحام و اصلاب شمرده
است ظاهرا ارحام راجع بمستقرّ است چنانكه آمدهثُمَّ جَعَلْناهُ
نُطْفَةً فِيقَرارٍمَكِينٍمؤمنون:
13. و اصلاب راجع بمستودع ميباشد.
در آيه دوم «مُسْتَقَرَّها»را محل استقرار گفته مثل آب براى ماهى، غلاف براى صدف، وطن و لانه
براى انسان و غيره و مستودع را محلى دانسته كه در آن واقع شده ولى ترك خواهد كرد
مثل پرنده در هوا، مسافر در سفر، جنين در رحم و جوجه در تخم. يعنى: روزى همه در
قرارگاه و وديعهگاه بعهده خداست.
قريش:نام قبيله بزرگى از عرب كه رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله از تيره
بنى هاشم از همان قبيله است در اقرب الموارد گويد: اگر از «قريش» حىّ و تيره اراده شود منصرف
باشد و اگر قبيله مراد باشد بجهت تأنيث و علميّت غير منصرف است.
لِإِيلافِقُرَيْشٍ. إِيلافِهِمْ رِحْلَةَ الشِّتاءِ وَ الصَّيْفِ ...قريش: 1 و 2. و براى الفت
دادن و محترم كردن قريش كه الفت دادن آنها در مسافرت زمستان و تابستان باشد. اين
كلمه يكبار بيشتر در قرآن نيامده است.
قرض:نوعى است از بريدن، قطع مكان و گذشتن از آنرا قطع مكان و قرض مكان
گويند (راغب).وَ إِذا غَرَبَتْتَقْرِضُهُمْذاتَ الشِّمالِ وَ
هُمْ فِي فَجْوَةٍ مِنْهُكهف: 17. چون آفتاب غروب ميكرد از آنها بطرف شمال متمايل ميشد و آنها
در كهف در وسعت بودند. طبرسى فرموده: اصل آن بريدن با دندان است و وام را قرض