قَوَارِير: جمع قاروره بمعنى شيشه است مثل زجاجة. قالَ إِنَّهُ صَرْحٌ مُمَرَّدٌ مِنْ‌ قَوارِيرَ نمل: 44. گفت آن غرفه‌اى است صاف شده از شيشه‌ها (آينه بند). وَ يُطافُ عَلَيْهِمْ بِآنِيَةٍ مِنْ فِضَّةٍ ... قَدَّرُوها تَقْدِيراً انسان: 15 و 16. در مجمع از حضرت صادق عليه السّلام نقل شده: چشم در نقره بهشت نفوذ كند مثل نفوذ آن در شيشه. على هذا نقره بهشتى اصلا نقره است ولى صفت شيشه دارد و باطن آن از ظاهرش ديده ميشود يعنى: بر آنها ظرفها و بطريهائى بگردانند كه شيشه‌هااند ولى شيشه‌هائى از نقره كه خودشان و يا خدمه آنها را بطرز مخصوصى اندازه گرفته‌اند.

اينك چند آيه را بررسى ميكنيم:

1- وَ قَرْنَ‌ فِي بُيُوتِكُنَّ وَ لا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجاهِلِيَّةِ الْأُولى‌ احزاب: 33.

آيه خطاب بزنان رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله است و در باره آن از دو جنبه بايد صحبت كرد يكى در لفظ «قرن» كه چه اعلال دارد ديگرى زنان آنحضرت در خانه‌ها بنشينند يعنى چه؟

اهل مدينه و عاصم آنرا بفتح قاف و ديگران بكسر قاف خوانده‌اند اصل آن از قرّ يقرّ و چون جمع مؤنّث فعل امر است در اصل «اقررن» بود راء اول حذف و فتحه آن بقاف داده شد و بواسطه حركه قاف الف حذف گرديد مثل «ظلن» كه از ظلّ يظلّ و در اصل «اظللن» بود، بعضى‌ها آنرا از وقر يقر وقار گرفته‌اند يعنى در خانه‌هايتان- با وقار باشيد ولى در اينصورت‌ «فِي بُيُوتِكُنَّ» لازم نبود زيرا وقار در هر جا لازم است.

آيا مراد از آيه آنست كه زنان آنحضرت در خانه‌هاى خويش بنشينند و اصلا خارج نشوند؟ اين كه نميشود زيرا آنها براى حجّ و كارهاى عادى ميبايست خارج شوند. و آيه فقط از بيرون شدن در زىّ جاهليّت نهى ميكند. و يا مراد آنست كه خانه‌دار باشيد نه شاغل در بيرون خانه؟

نگارنده احتمال قوى ميدهم كه‌