عَلَى حَرْفٍ فَرَاجَعْتُهُ فَلَمْ أَزَلْ أَسْتَزِيدُهُ وَ يَزِيدُنِي حَتَّى انْتَهَى إِلَى سَبْعَةِ أَحْرُفٍ».

جبرئيل قرآن را بر يك حرف بر من آموخت، من پيوسته زيادت ميخواستم و او زياد ميكرد تا بهفت حرف رسيد.

در هر سه كتاب فوق آمده: عمر بن خطاب ميگفت: هشام بن حكيم را شنيدم سوره فرقان را ميخواند بقرائتش گوش كردم ديدم آنطور كه رسول خدا بر من آموخته بر خلاف آن ميخواند نزديك بود در نماز بر او حمله كنم ولى صبر كردم تا سلام نماز را داد، از لباسش گرفته گفتم: كى تو را اين سوره آموخت كه ميخواندى؟ گفت:

رسول خدا. گفتم دروغ گفتى رسول خدا مرا غير از اين آموخته، او را پيش رسول خدا آوردم گفتم: اين سوره فرقان را طورى ميخواند كه بمن آنطور نياموخته‌اى. فرمود: او را رها كن.

بعد فرمود: يا هشام بخوان او همان قرائت را خواند كه در نماز خوانده بود حضرت فرمود: اينطور نازل شده است، بعد فرمود: عمر تو بخوان. من با قرائتى كه بمن آموخته خواندم، فرمود اينطور نازل شده است قرآن بر هفت حرف نازل شده آنچه ميسّر باشد بخوانيد (ترجمه از صحيح بخارى).

در صحيح ترمذى آمده:

«لَقِيَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ جَبْرَئِيلَ فَقَالَ يَا جَبْرَئِيلُ إِنِّي بُعِثْتُ إِلَى أُمَّةٍ أُمِّيِّينَ: مِنْهُمُ الْعَجُوزُ، وَ الشَّيْخُ الْكَبِيرُ، وَ الْغُلَامُ وَ الْجَارِيَةُ، وَ الرَّجُلُ الَّذِي لَمْ يَقْرَأْ كِتَاباً قَطُّ قَالَ: يَا مُحَمَّدُ إِنَ‌ الْقُرْآنَ‌ أُنْزِلَ عَلَى سَبْعَةِ أَحْرُفٍ».

در اينكه مراد از هفت حرف چيست اختلاف كرده‌اند. يك قول اين است كه قرآن را ميشود با هفت لفظ خواند بشرط آنكه معنى متفاوت نباشد مثلا در آيه‌ فَاسْعَوْا إِلى‌ ذِكْرِ اللَّهِ‌ كه در سوره جمعه است ميشود «فاسعوا، فامضوا، فاذهبوا» خواند كه هر سه بمعنى رفتن است و در آيه‌ هَلُمَّ إِلَيْنا احزاب: 18. ميشود «هلم، تعال، عجّل، اسرع» خواند كه همه تقريبا