داشت چون دسته‌اى سنگها را ميانداخت دسته ديگرى ميامد بشكم هر كه از آنها سنگى رسيد دريد بهر استخوان كه رسيد خورد و سوراخش كرد ابرهه در حاليكه بعضى از سنگها بوى اصابت كرده بود رو بفرار گذاشت ...

و در يمن سينه و شكمش از زخم منفجر شد و مرد در نتيجه لشكريان رو بفرار گذاشتند و متفرق شدند.

(باختصار).

خداوند سوره فيل را درباره آن بر پيامبرش نازل فرمود: أَ لَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِأَصْحابِ‌ الْفِيلِ‌. أَ لَمْ يَجْعَلْ كَيْدَهُمْ فِي تَضْلِيلٍ. وَ أَرْسَلَ عَلَيْهِمْ طَيْراً أَبابِيلَ. تَرْمِيهِمْ بِحِجارَةٍ مِنْ سِجِّيلٍ. فَجَعَلَهُمْ كَعَصْفٍ مَأْكُولٍ‌ در «ابابيل» راجع بنحوه متفرّق شدن لشكريان ابرهه و شيوع بيمارى در ميان آنها توضيحى داده شده كه قابل دقت است‌

6 محرم الحرام 1394 قمرى مطابق 10/ 11/ 1352 شمسى و الحمد للّه و هو خير ختام.