اماميّه آنها را باستثناى اولو العزم از همه افضل گفتهاند گروهى از
آنها از هر دو قول امتناع كرده و همه انبياء عليهم السلام را از امامان عليهم
السلام افضل دانستهاند اين بابى است كه عقول را در ايجاب و منع آن مجال نيست و بر
هيچ يك از اقوال اجماعى منعقد نشده ... در قرآن مواضعى است كه قول اول را تقويت
ميكند ...
نگارنده گويد آنچه در واقع و در علم خدا هست بدان تسليم هستيم.
فضيلت يهود يعنى چه؟!
در باره بنى اسرائيل آمده:اذْكُرُوا
نِعْمَتِيَ الَّتِي أَنْعَمْتُ عَلَيْكُمْ وَ أَنِّيفَضَّلْتُكُمْعَلَى الْعالَمِينَبقره: 47 و 122. موسى عليه
السّلام در جواب سؤال آنها كه گفتند: اى موسى همانطور كه اين مردم بتهائى و
معبودهائى دارند براى ما نيز معبودى بسازيا مُوسَى اجْعَلْ
لَنا إِلهاً كَما لَهُمْ آلِهَةٌفرمود:أَ غَيْرَ اللَّهِ
أَبْغِيكُمْ إِلهاً وَ هُوَفَضَّلَكُمْعَلَى الْعالَمِينَاعراف: 140.
مراد از اين تفضيل چيست؟ با آنكه قرآن بشديدترين وجهى مثالب يهود را
بر شمرده و آنها را كوبيده است. وانگهى مراد از «الْعالَمِينَ»همه مردمان در هر عصر است يا مردمان زمان يهود؟
بايد دانست: در ميان قوم يهود پيامبران بيشتر از هر قوم بودهاند از
25 نفر پيغمبريكه در قرآن نام برده شده بيشترشان از يهوداند مانند يوسف، موسى،
هارون، داود، سليمان، زكريّا، يحيى، عيسى، اسمعيل صادق الوعد، يونس، اسحق، يعقوب.
از طرف ديگر معجزات واقعه در بنى اسرائيل بيشتر از هر قوم بود از
قبيل:
عصاى موسى عليه السّلام و يد بيضاى او، شكافتن دريا و گذشتن بنى
اسرائيل از آن و غرق فرعونيان، شكافته شدن دوازده چشمه آب از سنگ، آمدن منّ و
سلوى، بلند شدن كوه بالاى سر بنى اسرائيل، زنده شدن مقتول در جريان بقره، زنده شدن
آن عدّه كه بموسى گفتند: خدا را آشكارا بما نشان بده، آمدن طوفان، جراد،