فرموده: اصل آن بمعنى خالى بودن استفَإِذافَرَغْتَفَانْصَبْشرح: 7.
چون از كار فارغ شدى تلاش كن و باز زحمت بكش رجوع شود به «نصب».
سَنَفْرُغُلَكُمْ أَيُّهَ الثَّقَلانِرحمن:
31. بزودى فارغ ميشويم براى رسيدن بكار شما اى دو موجود وزين. ظهور آيه
در آنست كه خدا روز قيامت كارهاى ديگر را كنار گذاشته و فقط بكار و حساب جنّ و انس
خواهد پرداخت و شايد مراد از آن مداقّه در حساب باشد. در مصباح و اقرب آمده: فرغ
چون با «لام»
و «الى»
متعدّى باشد بمعنى قصد آيد.
رَبَّناأَفْرِغْعَلَيْنا صَبْراً وَ تَوَفَّنا مُسْلِمِينَاعراف: 126. پروردگارا بر ما
صبر فرو ريز و ما را مسلمان بميران. افراغ ريختن شىء روان است بمنظور خالى كردن
محل از آن (مجمع) در الميزان فرموده: مؤمنان نفوس خود را بظرف و صبر را بآب و
اعطاء خدا را بريختن آب تشبيه كردهاند.
وَ أَصْبَحَ فُؤادُ أُمِّ مُوسىفارِغاًإِنْ كادَتْ
لَتُبْدِي بِهِ لَوْ لا أَنْ رَبَطْنا عَلى قَلْبِهاقصص: 10. درباره اين آيه رجوع
شود به «فوأد».
فرق:جدا كردن. راغب گويد فرق قريب به فلق است ليكن فلق باعتبار شكافته
شدن و فرق باعتبار انفصال و جدائى گفته ميشود.
فِيهايُفْرَقُكُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍدخان:
4. در آنشب هر كار با حكمت از هم جدا و منفصل ميشودوَ إِذْفَرَقْنابِكُمُ الْبَحْرَ
فَأَنْجَيْناكُمْ وَ أَغْرَقْنا آلَ فِرْعَوْنَبقره: 50. مراد از فرق در آيه
شكافتن دريا و باز شدن راه در آن است چنانكه در آيه ديگر آمدهفَانْفَلَقَ فَكانَ
كُلُفِرْقٍكَالطَّوْدِ الْعَظِيمِشعراء:
63. دريا بشكافت و هر قسمت چون كوه بزرگى گرديد.
فَافْرُقْبَيْنَنا وَ بَيْنَ الْقَوْمِ الْفاسِقِينَمائده: 25. اين كلمه دعاى
موسى عليه السّلام است آنگاه كه بنى اسرائيل از دخول بارض مقدسه امتناع كردند و
گفتند: