محكمات آيات يك بعدىاند كه مراد از آنها معلوم است مثلاللَّهُ خالِقُ كُلِّ
شَيْءٍرعد:
16. ولى متشابهات آيات چند بعدى و داراى محامل بسياراند كه محتمل است هر يك از
آنها مراد باشد در «امم» گذشت كه متشابهات با ارجاع بمحكمات
در حكم محكم ميشوند.
متشابهات در آيه كه وصف مقدارى از آيات است غير از متشابهى است كه در
آيهاللَّهُ
نَزَّلَ أَحْسَنَ الْحَدِيثِ كِتاباًمُتَشابِهاًمَثانِيَ ...زمر: 23.
واقع شده كه آن وصف عموم قرآن و مراد از آن تشابه آيات است از حيث
خوبى نظم و محكمى اسلوب و بيان حقائق و غيره ولى مراد از آن در «وَأُخَرُمُتَشابِهاتٌ»با مقابله
بمحكمات آياتى است كه مراد از آنها بمجرد ديدن و شنيدن روشن نميشود بلكه داراى چند
بعد است و بچند معنى احتمال دارد. [در اينجا لازم است دو مطلب بررسى شود:] 1- چرا
محكمات ام الكتابند؟
اين آيات چنانكه مىبينيم كاملا روشن و بيان پايههاى ديناند كه دين
آنست بدانيم: معبودى جز خدا نيست، زنده و ابدى و مدير عموم جهان است ربّ العالمين
است، آفريدن و تدبير در دست اوست، او آفريننده همه چيز است، حكومت همه در دست او و
باز گشت همه بسوى اوست، قيامت