يا عقد جديد نمى‌ماند. در المنار گفته:

پس از دو دفعه طلاق و رجوع اختيار و امتحان تمام ميشود، هر گاه بار سوم طلاق دهد آنمرد ناقص العقل و الادب است. شايسته نيست زن را مانند توپ بازى در اختيار وى بگذاريم تا هر طور دلش خواست با او رفتار كند.

ولى آنگاه كه زن با مرد ديگرى ازدواج كرد اگر او زن را براى هميشه نگاه داشت هيچ و اگر او نيز بعللى طلاق داد زن اختيار دارد با هر كس كه دلش خواست ازدواج كند از جمله با شوهر اولى، اگر بدانند كه در اثر مرور زمان شايد بتوانند بزناشوئى ادامه دهند «إِنْ ظَنَّا أَنْ يُقِيما حُدُودَ اللَّهِ».

اين مسئله كاملا طبيعى است ولى در اثر سوء استفاده بعضى از مسلمانان بصورت زننده‌اى در آمده كه روح اسلام و قرآن از آن بيزار است و آن اينكه: چون مردى بزنش سه دفعه طلاق داد و پشيمان شد و خواست او را تزويج كند، سراغ يكنفر ناشناس ميروند و باو چيزى وعده ميكنند كه زن را عقد كرده پس از مقاربت بلا فاصله طلاق بدهد تا شوهر اول در تزويج او محذورى نداشته باشد با آنكه بتصريح شيعه و اهل سنت رسول خدا صلى اللّه عليه و آله بچنين و چنان شخص لعنت كرده و فقهاء در صحت آن عقد ترديد كرده‌اند.

از رسول خدا صلى اللّه عليه و آله نقل شده:

«لَعَنَ اللَّهُ الْمُحَلِّلَ وَ الْمُحَلَّلَ لَهُ».

يعنى خدا بآنكه محلل واقع ميشود و با آنكه براى او محلل واقع ميشوند لعنت كند اين حديث در وسائل ج 12 كتاب التجارة ص 221 و در صحيح ترمذى تحت شماره 1119- 1120 از على عليه السّلام و ابن مسعود منقول است و نيز در تفسير مجمع البيان، كشاف، ابن كثير، و المنار ذيل آيه فوق نقل شده، ايضا ميشود آنرا در سفينة البحار و نهايه ابن اثير در ماده حلل و در الجامع الصغير و كنوز الحقائق باب لام و سنن ابى داود كتاب نكاح باب‌