(و انحراف) از علم شرايع و آنچه با شنيدن بدست ميايد، است مثل‌ «ما كُنْتَ تَدْرِي مَا الْكِتابُ وَ لَا الْإِيمانُ».

بيضاوى گويد: تو را از علم حكمتها و احكام ضالّ (و منحرف) يافت.

در تفسير جلالين گفته: «وَ وَجَدَكَ‌ ضَالًّا عَمَّا أَنْتَ عَلَيْهِ الْآنَ مِنَ الشَّرِيعَةِ».

همچنين است قول جوامع الجامع و تفسير ابن كثير.

اقوال ديگرى از قبيل اينكه آنحضرت در كودكى در شعاب مكه راه خود را گم كرد و نظير آن گفته‌اند ولى بسيار بعيد است كه چنين چيزهاى سبك مراد باشد.

اما درباره موسى كه بفرعون فرمود: «فَعَلْتُها إِذاً وَ أَنَا مِنَ‌ الضَّالِّينَ‌» بنظر ميايد مراد عدم علم و ندانستن است يعنى: من آنكار را كردم در حاليكه نميدانستم بقتل قبطى منجر خواهد شد. و قتل خطائى واقع شد.

در سوره قصص: پس از آنكه استغاثه سبطى نقل شده ميفرمايد: «فَوَكَزَهُ مُوسى‌ فَقَضى‌ عَلَيْهِ قالَ هذا مِنْ عَمَلِ الشَّيْطانِ إِنَّهُ عَدُوٌّ مُضِلٌ‌ مُبِينٌ» قصص: 15. يعنى: موسى باو مشت زد و او را كشت. گفت: اين منازعه كه اينها ميكردند از عمل شيطان است و او دشمن و اضلالگر آشكارى است.

از اين كلمه روشن ميشود كه موسى از اينكه دفاع او از سبطى منجر بقتل قبطى شد ناراحت بوده است لذا فرموده: اين منازعه كار شيطان است كه چنين گرفتاريها ببار ميآورد. در الميزان از عيون اخبار الرضا نقل شده كه حضرت بمأمون فرمود: «هذا مِنْ عَمَلِ الشَّيْطانِ» يعنى: اين اقتتال كه ميان ايندو نفر واقع گرديد.

و اگر «هذا» بعمل موسى راجع باشد ظاهرا مراد آنست: انجاميدن دفاع بقتل از كار شيطان است كه من ميخواستم فقط از سبطى دفاع كنم نه اينكه قبطى را بكشم.

و اينكه در ذيل همان آيه آمده: «قالَ رَبِّ إِنِّي ظَلَمْتُ نَفْسِي فَاغْفِرْ لِي‌