توصيه كرده آشكار و روشن كرده است و آنچه را كه بتو وحى كرده‌ايم و آنچه را كه بابراهيم و موسى و عيسى وصيت كرده‌ايم. دين را با حفظ و عمل بپا داريد و در آن فرقه فرقه نشويد.

ظاهر سياق آنست كه‌ «لَكُمْ» خطاب است بحضرت رسول صلّى اللّه عليه و آله و امّتش و چون‌ «أَوْحَيْنا إِلَيْكَ» با شرع نوح مقابل آمده ظاهر مراد از آن مختصات اسلام است. و نيز ظاهر ميشود كه أولو العزم اين پنج نفراند و شريعت اسلام جامع تمام شريعتهاست و تمام شريعتها شريعت اين پنج نفر است. و لازم اين سخن آنست كه پيش از حضرت نوح شريعتى كه شامل قوانين اجتماعى و رافع اختلافات اجتماع بوده باشد وجود نداشته است (الميزان باختصار).

إِذْ تَأْتِيهِمْ حِيتانُهُمْ يَوْمَ سَبْتِهِمْ‌ شُرَّعاً وَ يَوْمَ لا يَسْبِتُونَ لا تَأْتِيهِمْ ...

اعراف: 163. شرع لازم و متعدى هر دو آمده است و شارع بمعنى شريعت گذار و قانونگذار و همچنين بمعنى آشكار است. شرّع در آيه جمع شارع و بمعنى آشكار ميباشد يعنى: در روز سبت ماهيان آنها آشكار ميامدند و روى آب ظاهر ميشدند و در غير سبت آشكار نميشدند.

وَ أَنْزَلْنا إِلَيْكَ الْكِتابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقاً لِما بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ الْكِتابِ وَ مُهَيْمِناً عَلَيْهِ فَاحْكُمْ بَيْنَهُمْ بِما أَنْزَلَ اللَّهُ وَ لا تَتَّبِعْ أَهْواءَهُمْ عَمَّا جاءَكَ مِنَ الْحَقِّ لِكُلٍّ جَعَلْنا مِنْكُمْ‌ شِرْعَةً وَ مِنْهاجاً وَ لَوْ شاءَ اللَّهُ لَجَعَلَكُمْ أُمَّةً واحِدَةً وَ لكِنْ لِيَبْلُوَكُمْ فِي ما آتاكُمْ ... مائده: 48.

در سابق گفتيم كه شرعه و شريعت هر دو يكى است. نهج البلاغه و منهاج نيز بمعنى طريق واضح است (راغب اقرب) على هذا فرقى بين شريعت و منهاج از لحاظ مصداق بنظر نميايد و ظاهرا منهاج قيد توضيحى شرعه است. از آيه شريفه استفاده ميشود اوّلا شريعت‌هاى انبياء با هم فرق داشته‌اند لِكُلٍّ جَعَلْنا مِنْكُمْ‌ شِرْعَةً وَ مِنْهاجاً. ثانيا علت اختلاف امتحان‌