ترتيب مجازات او در «حرب» گذشت
ولى آيا صلب در اسلام مانند امروزى است كه مجرم را بوسيله آن خفه كنند. يا جور
ديگر است؟
ناگفته نماند در «حرب» تحت
عنوان محارب و حدّ او گفته شد: صلب يكى از چهار مجازات محارب است و او كسى است كه
امنيّت عمومى را بهم زده و ايجاد نا امنى و سلب آسايش كند بموجب روايات اگر حاكم
صلاح بداند او را سه روز بدار مياويزد، پس از آن بزير آورده نماز ميخواند و دفن
ميكند. در وسائل كتاب الحدود ابواب حدّ محارب باب 5 سه حديث در اين خصوص نقل كرده
است:
ملاحظه اين احاديث نشان ميدهد كه اول او را ميكشند، سپس مردهاش را
بدار مىزنند چنانكه شيخ طوسى آيه را حمل بر ترتيب كرده و فتوى داده كه پيش از قتل
صلب جايز نيست ولى شيخ مفيد و ابن ادريس آيه را حمل بر تخيير كرده و گفتهاند:
زنده بدار زده ميشود ولى از روايات اول و نهم باب اول حدود محارب قول شيخ مفيد ره
استفاده ميشود رجوع شود به مختلف علامه و شرايع و شرح لمعه و جواهر.
البته: دار زدن در صورت صلاح ديدن حاكم، براى آنست كه مردم او را
مصلوب ديده متنبه شوند و ايجاد ناامنى نكنند.
صلح:مسالمت. سازش. راغب آنرا از بين بردن نفرت ميان مردم، معنى كرده است «وَالصُّلْحُخَيْرٌ ...»نساء:
128. سازش بهتر است در