بيت عليهم السلام بدست آمد نبى آنست كه در خواب مى‌بيند و صدا را مى‌شنود و اين مطابق است با «إِلَّا وَحْياً أَوْ مِنْ وَراءِ حِجابٍ» و رسول آنست كه بر وى ملك نازل ميشود و با او سخن ميگويد و اين مصداق‌ «أَوْ يُرْسِلَ‌ رَسُولًا فَيُوحِيَ بِإِذْنِهِ ما يَشاءُ» ميباشد و اقسام سه گانه سخن گفتن خدا دو قسم اولش راجع به نبى و قسم اخيرش مربوط برسول است.

در بعضى از پيامبران مقام رسالت و نبوت هر دو جمع است چنانكه در موسى و اسمعيل كه در آيه 51 و 54.

سوره مريم است و نيز درباره حضرت رسول صلى اللّه عليه و آله كه مكرر در وصف آنحضرت نبى و رسول آمده مثل‌ «الَّذِينَ يَتَّبِعُونَ‌ الرَّسُولَ‌ النَّبِيَّ الْأُمِّيَّ الَّذِي يَجِدُونَهُ مَكْتُوباً عِنْدَهُمْ فِي التَّوْراةِ وَ الْإِنْجِيلِ» اعراف: 157. «فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ‌ النَّبِيِّ الْأُمِّيِّ ...» اعراف:

158. ناگفته نماند ميان رسول و نبى عموم و خصوص مطلق است و هر رسول نبى است و اگر كسى نبى نباشد رسول هم نيست در آيه‌ «وَ خاتَمَ النَّبِيِّينَ» نميشود گفت: پس خاتم رسولان نيست رجوع شود به «نباء».

آيه‌ «مَا الْمَسِيحُ ابْنُ مَرْيَمَ إِلَّا رَسُولٌ‌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ‌ الرُّسُلُ‌» مائده: 75.

«قالَ إِنِّي عَبْدُ اللَّهِ آتانِيَ الْكِتابَ وَ جَعَلَنِي نَبِيًّا» مريم: 30. نشان ميدهد عيسى هم رسول و هم نبى است.

عدد انبياء

درباره عدد انبياء اختلاف است قرآن مجيد توجّهى بعدد آنها ندارد همين قدر ميفرمايد بعضى از آنها را ياد آورى كرديم و بعضى را حكايت ننموديم‌ «وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا رُسُلًا مِنْ قَبْلِكَ مِنْهُمْ مَنْ قَصَصْنا عَلَيْكَ وَ مِنْهُمْ مَنْ لَمْ نَقْصُصْ عَلَيْكَ» غافر: 78. مجموع پيامبرانيكه نام آنها در قرآن آمده بيست و شش نفر است بقرار ذيل:

آدم، نوح، ادريس، هود، صالح، ابراهيم، لوط، اسمعيل، يسع، ذو الكفل، الياس، يونس، اسحق، يعقوب، يوسف، شعيب، موسى، هارون، داود، سليمان، زكريّا، ايوب‌